[:am]ՀՀ քաղաքացիական ավիացիայի նախկին պետ Հովհաննես Երիցյանի գործով ՀՀ դատախազությունը 4 տարի շարունակ վատնում է պետական միջոցները՝ անհարկի ծանրաբեռնելով դատարանները: Դեռևս 2014 թվականին Երիցյանի դեմ քրեական գործ էր հարուցվել վաշխառության փաստի առթիվ, որը կարճ ժամանակ անց կարճվել էր: Հաղորդում ներկայացրած անձը՝ Իդա Մելիքյանը մինչև օրս փորձում է բողոքարկել կարճման որոշումը:

Հատկանշական է, որ Հովհաննես Երիցյանի առնչվող ցանկացած գործի բողոքարկում տարիներ է տևում, դատախազությունն ամեն ինչ անում է, որպեսզի խուսափի ներկայացված բողոքների վերաբերյալ որոշում կայացնելուց, իսկ կայացնելու դեպքում էլ պարտադիր մերժում է քաղաքացիների պահանջները: Իսկ այդ ընթացքում իրենց վերջին կացարանից զրկված ընտանիքները ստիպված են լինում վարձով ապրել, և դա տևում է տարիներ:

Չորս տարի շարունակ Իդա Մելիքյանը «Վելես» իրավապաշտպան ՀԿ-ի և փաստաբան Արթուր Սուքիասյանի աջակցությամբ շարունակաբար բողոքներ է ներկայացրել ՀՀ դատարաններ որպեսզի վերականգնի իր խախտված իրավունքները: Տարիներ շարունակ դատախազության դեմ 7 անգամ հաղթանակ է արձանագրվել դատարաններում: Դատախազությունը, սակայն, չի հաշտվում իրենց պարտության և այն մտքի հետ, որ իրենք պարտավոր են ի վերջո լուշել նախկին պաշտոնյային քրեական պատասխանատվության ենթարկելու փաստը:

Այսօր Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում, դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանի նախագահությամբ քննվում էր դեռևս 2015 թվականին քրեական գործը կարճելու մասին որոշման բողոքարկումը: Դատախազ Նալբանդյանը հայտարարեց, որ քրեական գործը բազմակողմանի և օբյեկտիվ է քննվել և կարճման որոշումն էլ օրինակ է: Իսկ Իդա Մելիքյանի ներկայացուցիչ «Վելես» ՀԿ-ի նախագահ Մարինա Պողոսյանը հայտարարեց, որ գործով չեն իրականացվել առերեսումներ՝ միմյանց հակասող ցուցմունքներ տված անձանց միջև, նաև չի բացահայտվել նախկին պաշտոնյայի խոշոր չափերի գումարների ծագման աղբյուրը:

Հիշեցնենք, որ ՀՀ քաղաքացիական ավիացիայի նախկին պետի դեմ այլ քաղաքացիներ էլ են հաղորդումներ ներկայացրել: «Առաջին լրատվականը» անդարդարձել է Գայանե Թումասյանի և Դավիդ Ստեփանյանի գործերին, ովքեր Հովհաննես Երիցյանին մեղադրում են խաբեության, վաշխառության և սպառնալիքներ հնչեցնելու մեջ: Ինչպես և Իդա Մելիքյանը, նրանք ևս կորցրել են իրենց անշարժ գույքը՝ նախկին պաշտոնյայի հետ գործարք կնքելու արդյունքում: Հովհաննես Երիցյանն էլ պնդում է, թե բոլոր դեպքերում ինքը բարեխղճորեն գնել է քաղաքացիների անշարժ գույքերը և որ իրեն զրպարտում են:

Հիշեցնենք, որ այդ կասկածելի առքուվաճառքի արդյունքում առնվազն երեք ընտանիք հայտնվել են փողոցում: Նրանցից է նաև Իդա Մելիքյանի ընտանիքը, որը 2014 թվականին զրկվել է իր վերջին կացարանից: Ընտանիքում բոլորը կանայք են, նրանք տարիներ առաջ Երևանի կենտրոնում՝ Աբովյան փողոցում, կտորեղենի խանութ էին աշխատեցնում, խանութի տարածքում էլ բնակվում էին:

31-ամյա Զինաիդա Մելիքյանն ընտանեկան բիզնեսում ներդրում անելու նպատակով 2009 թվականին տոկոսով գումար է վերցրել իր ծանոթից` 16 հազար դոլար: Գումարը չկարողանալով վճարել` մեկ այլ անձից կրկին տոկոսով ավելի մեծ գումար է վերցրել: Տոկոսները կուտակվել են, և պարտքը մոտեցել է 100 հազար դոլարին: Բնակելի խանութը գրավ դնելու անհրաժեշտություն է առաջացել: Նախկին պարտապանները Զինաիդային ուղորդել են Հովհաննես Երիցյանի մոտ: Սակայն գրավի փոխարեն Զինաիդան ստիպված է եղել կնքել անշարժ գույքի շինծու առքուվաճառքի պայմանագիր, որով բնակելի խանութն անցել է ՀՀ քաղաքացիական ավիացիայի նախկին պետ Հովհաննես Երիցյանին:

«Արտակ Մարտիրոսյանը տոկոսով փող տվող մարդկանց միջնորդն է, նա ինձ ծանոթացրեց Հովհաննես Երիցյանի հետ, ասաց` նորմալ մարդ է, փողը կտա 10%-ով և ևս 10% պիտի տաս՝ որպես միջնորդավճար: Համաձայնեցի, վերցրեցի 100 հազար դոլար, Երիցյանն ասաց, որ ինքը Հայաստանում չի լինում և որ տոկոսները պիտի տամ իր սանիկին` Վահե Վարդանյանին»,- պատմում է Զինաիդա Մելիքյանը:

Հիշեցնենք, որ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 213 հոդվածի համաձայն վաշխառություն է համարվում ամսական 2%-ից բարձր տոկոսադրույքով պարտքով գումար տալը համարվում է վաշխառություն և պատժվում է տուգանքով կամ ազատազրկմամբ:

Զինաիդայի խոսքով` ինքը երեք ամիս շարունակ ամսական 10 հազար դոլար տոկոս է փակել, իսկ երբ չի կարողացել գումար հայթայթել, Վահե Վարդանյանը նրան առաջարկել է գտնել մեկ այլ անձի, ով պարտքով գումար կտա: «Վահեն ասեց` Երիցյանը վտանգավոր մարդ է, պիտի մայր գումարն ու տոկոսը տաս: Արտակին ու Վահեին ասացի` գտեք ուրիշ մեկին, ով ցածր տոկոսով կտա, և նրանք ինձ ծանոթացրեցին Արտավազդ Այվազյանի հետ»:

Զինաիդան պատմում է, որ Երիցյանից վերցված մայր գումարը, դրան գումարված տոկոսը և միջնորդավճարը տալու համար ստիպված է եղել 127 հազար դոլար պարտք է վերցնել Արտավազդ Այվազյանից: «Արտավազդ Այվազյանը ամսական 5%-ով է ինձ տվել գումարը, և խանութը կրկին շինծու առքուվաճառքի պայմանագիր կնքելու արդյունքում այս անգամ Հովհաննես Երիցյանից անցավ Արտավազդ Այվազյանին»,- ասում է Զինաիդա Մելիքյանը: 2012 թ-ին Արտավազդ Այվազյանը, որպես անշարժ գույքի սեփականատեր, դիմել է դատարան` ընտանիքին Աբովյան 38/1 հասցեից վտարելու պահանջով, ինչն իրագործվեց 2014 թվականին:

«Պարզվեց, որ Երիցյանն ու Այվազյանը մտերիմներ են, նրանք ինձ միասին վստահեցնում էին, որ իրենց ապահովության համար են դիմել դատարան, թե խանութը ինձ հետ են վերադարձնելու, երբ ես վճարեմ պարտքն ու տոկոսը, բայց 2014 թվականին մեզ բռնի ուժով վտարեցին մեր խանութից, որտեղ մենք նաև բնակվում էինք»,- պատմում է Զինաիդան: Նրա խոսքով` Հովհաննես Երիցյանն իրենից պահանջել է վճարել 170 հազար դոլար և հետ ստանալ խանութը: Զինաիդան չի համաձայնել, քանի որ իր վերցրած մայր գումարը 127 հազար դոլար է եղել:

«Վեճի բռնվեցի Արտավազդ Այվազյանի և Հովհաննես Երիցյանի հետ, վերջինս պայուսակից հանեց ատրճանակը ու սպառնաց, ասեց` ես գեներալ եմ, կգյուլեմ քեզ, ինձ ոչ մեկ ոչ մի բան չի կարա ասի, հանգիստ նստի տեղդ»,- հիշում է Զինաիդան:

2014 թվականի փետրվարին Զինաիդան հաղորդում է ներկայացրել ոստիկանություն` հայտնելով, որ Հովհաննես Երիցյանն ու Արտավազդ Այվազյանը խաբեության և վաշխառության միջոցով տիրացել են իրենց բնակելի խանութին, ինչպես նաև այն, որ Երիցյանը զենքի գործադրմամբ սպառնացել է իրեն: Կենտրոնի քննչական բաժնում հարուցվել էր քրեական գործ: Շուրջ մեկուկես տարի քննված քրեական գործի ընթացքում Զինաիդա Մելիքյանը ոչ թե տուժող է ճանաչվում, այլ որպես վկա է մասնակցել նախաքննությանը:

Երբ Հովհաննես Երիցյանը տեղեկանում է, թե Զինաիդան ինչ ցուցմունքներ է տվել քննչական բաժնում, հեռախոսազրույցի ժամանակ կոպիտ հայհոյում և սպառնում է նրան. «Էդ ինչե՞ր ես գրել այ անասունի մեկը, ես քո մաման հատ-հատ …, ես քո սովորեցնողի մորն էլ եմ …, քեզ էլ…»: Ի դեպ, նշված հեռախոսազրույցի ձայնագրությունը հասանելի է համացանցում:

Նախկին պաշտոնյան չի հերքում, որ ինքը հայհոյել է երիտասարդ աղջկան. «Քիչ եմ հայհոյել, հա էլ պիտի հայհոյեմ»,- ասել է Երիցյանը՝ նշելով, որ հեռախոսազրույցի սկզբում նախ Զինաիդան է իրեն հայհոյել: Հովհաննես Երիցյանը պնդում է, որ ինքը ոչ թե տոկոսով գումար է տվել Զինաիդային, այլ պարզապես գնել է նրա անշարժ գույքը 100 հազար դոլարով և ամիսներ անց հետ է վաճառել այն Զինաիդային: «Ինքն ինձ խնդրեց, որ խանութը հետ տամ իրեն, և ինքը ուրիշին վաճառի ավելի մեծ գումարով: Ասացի` հարց չկա»: Երիցյանի խոսքով՝ հենց այսպես է անշարժ գույքն իրենից անցել Արտավազդ Այվազյանին:

Դատախազությունն ամեն կերպ պաշտպանում է Երիցյանի շահերը

2015 թվականին վաշխառության փաստով հարուցված քրեական գործը կարճվել է, և Զինաիդա Մելիքյանը «Վելես» իրավապաշտպան հասարակական կազմակերպության աջակցությամբ բողոքարկել է կարճման որոշումը: Դատախազությունը ներկայացված բողոքի վերաբերյալ որոշում չի կայացրել՝ բավարարվելով պարզապես գրավոր պատասխան ուղարկելով: Քաղաքացին դիմել է դատարան՝ խնդրելով վերացնել դատախազության անգործությունը և պարտավորեցնելով դատախազությանը որոշում կայացնել ներկայացված բողոքի վերաբերյալ:

Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանը բավարարել է Զինաիդա Մելիքյանի բողոքը: Դատախազությունը բողոքարկել է այս որոշումը Վերաքննիչ, ապա Վճռաբեկ դատարան, սակայն այս ատյաններում ևս պարտություն է կրել և ստիպված է եղել որոշում կայացնել ներկայացված բողոքի վերաբերյալ:

Դատախազությունն, այնուամենայնիվ, որոշում է կայացրել Զինաիդա Մելիքյանի բողոքն առանց քննության թողնելու՝ պատճառաբանելով, թե քաղաքացին բաց է թողել բողոքարկման համար նախատեսված յոթօրյա ժամկետը: Խնդիրն այն է, որ քննչական մարմինը Զինաիդա Մելիքյանին քրեական գործի կարճման մասին որոշումն ուղարկել է 2015 թվականի հուլիսի 17-ին՝ ուրբաթ օրը: Զինաիդային ծրարը հանձնվել է միայն երկուշաբթի՝ հուլիսի 20-ին: Որոշումը ստանալուց 6 օր հետո՝ հուլիսի 26-ին, նա բողոք է ներկայացրել, սակայն դատախազությունը որոշմանը ծանոթանալու օր է համարում հուլիսի 17-ը, երբ քննչական մարմինը փոստին է հանձնել ծրարը:

«Իրենք ուղարկել են հասարակ նամակ, ոչ պատվիրված է եղել, ոչ էլ հետադարձով, այդ պատճառով էլ չի արձանագրվել, թե քաղաքացուն կոնկրետ երբ է հանձնվել ծրարը»,- «Առաջին լրատվականի» հետ զրույցում ասաց փաստաբան Արթուր Սուքիասյանը: Նրա կարծիքով՝ քանի որ օրենքը չի պարտավորեցնում քննչական մարմիններին որոշումներն ուղարկել պատվիրված նամակով (հասցեական փոստային առաքման ծառայության միջոցով), քննիչները հաճախ ուղարկում են սովորական նամակներ, որոնց դեպքում անհնար է լինում փաստագրել, թե այն կոնկրետ երբ է հասել քաղաքացուն:

Բողոքարկման ժամկետը բաց թողնելու հիմքով դատախազության մերժումը վերացնելու նպատակով  Զինաիդա Մելիքյանը բողոք էր ներկայացրել Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարան՝ միևնույն ժամանակ պահանջելով վերացնել քրեական գործը կարճելու մասին որոշումը: Դատարանը մասնակի բավարարել է Զինաիդա Մելիքյանի բողոքը՝  դատախազությանը պարտավորեցնելով քննության առնել քաղաքացու բողոքը: Դատախազության որոշումը դարձյալ հօգուտ նախկին պաշտոնյայի է եղել: Եվ այժմ Իդա Մելիքյանը ստիպված է կրկին դատարան դիմել՝ բողոքարկելով դատախազության որոշումը:

Հեղինակ՝ Արման Ղարիբյան

http://www.1in.am/2289370.html

 [:en]

Within the framework of the case of Hovhannes Yeritsyan, the former head of the RA Civil Aviation, the RA Prosecutor’s Office has wasted the state funds for four years by unnecessarily burdening the courts. Still in 2014, on the fact of usury, a criminal case was filed against Yeritsyan, which shortly afterwards was quashed. Ida Melikyan, the person who reported on the case, has been trying to appeal against the decision.

It is worth mentioning that any appealing of the cases against Hovhannes Yeritsyan lasts for years; the Prosecutor’s Office do their best to avoid decisions on the filed complaints, and, if making a decision, they compulsorily reject the citizens’ claims. Meanwhile, the families deprived of their last shelters have had to rent accommodation, and it lasts for years.

For four years, supported by the “Veles” human rights NGO and the attorney at law Artur Sukiasyan, Ida Melikyan repeatedly filed complaints to the courts of Armenia aimed at restoration of her violated rights. Over the years, seven victories over the Prosecutor’s Office were recorded in courts. The Prosecutor’s Office, however, did not agree with the defeat and the idea that they were obliged to solve the fact of criminal liability of the former official.

Today, the Court of General Jurisdiction of Kentron and Nork-Marash Administrative Districts, under the chairmanship of the judge Mnatsakan Martirosyan, the appeal against the decision of quashing the criminal case in 2015 was examined. The prosecutor Nalbandian declared that the criminal case was examined comprehensively and objectively, and the decision on quashing was a model. Meanwhile, the president of the “Veles” NGO Marina Poghosyan, as the representative of Ida Melikyan, stated that there was no confrontation between the people who had provided contradicting testimonies in the frames of the case, and the origin of sources of the big sums of money the former official possessed was not disclosed.

It should be reminded that other citizens also reported against the former chief of the Civil Aviation. The Arajin Lratvakan (The First News Agency) highlighted the cases of Gayane Tumasyan and David Stepanyan; the latter accused Hovhannes Yeritsyan of fraud, usury and threatening. Like Ida Melikyan, they also lost their real estate as a result of a deal with a former official. Hovhannes Yeritsyan insisted that in all cases he had bought real estates of the citizens conscientiously and that he was slandered.

It should be reminded that as a result of this suspicious buying and selling deal at least three families have found themselves on the street. One of them is the family of Ida Melikyan, who was deprived of her last accommodation in 2014. All the family members are female, they used to run a clothes shop in Abovyan Street in the center of Yerevan years ago, and they also lived in the shop’s area.

To invest in family business, in 2009, 31-year-old Zinaida Melikyan borrowed from an acquaintance of hers about $ 16,000 at an interest rate. Unable to pay the money back, she took more money from another person, again at an interest rate. The interests accumulated, and the debt reached $ 100,000. There raised a need in pledging the accomodation with the shop. The former debtors sent Zinaida to Hovhannes Yeritsyan. But instead of a pledge, Zinaida had to conclude a fictitious real estate purchase and sale agreement, by which the residential building together with the shop passed to the former chief of the RA Civil Aviation, Hovhannes Yeritsyan.

“Artak Martirosyan is a mediator of people who lend money at an interest rate; he introduced me to Hovhannes Yeritsyan saying that he was a normal person, he would give money at an interest rate of 10% and that I should give another 10% as a commission fee. I agreed, took $100,000. Yeritsyan said that he did not stay in Armenia and that I should pay the interests to Vahe Vardanyan”, said Zinaida Melikyan.

It should be reminded that according to Article 213 of the RA Criminal Code, usury is considered as giving money in debt higher than at an interest rate of 2% monthly and which is punished by a fine and imprisonment.

According to Zinaida, she had paid back $ 10,000 per month for three months, and when she was unable to procure money, Vahe Vardanyan suggested finding another person to lend her money. “Vahe said, “Yeritsyan is a dangerous person; you have to pay both the principal sum and the percentages. I told Artak and Vahe to find someone else who would lend me money at a low interest rate, and they introduced me to Artavazd Aivazyan. “

Zinaida told that in order to pay the principal sum together with the sum of the interest rate and the commission fee she had to borrow $ 127,000 from Artavazd Ayvazyan. “Artavazd Ayvazyan gave me the sum at 5% monthly rate, and as a result of a fictitious purchase and sale agreement, this time the store passed from Hovhannes Yeritsyan to Artavazd Ayvazyan,” said Zinaida Melikyan. In 2012, Artavazd Aivazyan, as the real estate owner, applied to the court demanding to evict the family from the apartment at Abovyan 38/1, which was executed in 2014.

“It turned out that Yeritsyan and Ayvazyan were close friends, they both assured me that they had applied to court for safety purposes, and that they were going to return the shop to me after I paid the debt and the interests, but in 2014 we were forcedly expelled from our shop, where we also lived”, told Zinaida. According to her words, Hovhannes Yeritsyan demanded that she should pay $ 170,000 to have the shop back. Zinaida did not agree because the sum she had borrowed was $ 127,000.

“I was caught in a dispute with Artavazd Ayvazyan and Hovhannes Yeritsyan, the latter took the gun out of his bag and threatened me, saying,” I am a general, I will shoot you down, no one can tell me anything, calm down and be sitted”, recalled Zinaida.

In February 2014, Zinaida filed a report to the police informing that Hovhannes Yeritsyan and Artavazd Ayvazyan had taken possession of their apartment-shop through fraud and usury, and that Yeritsyan threatened her with a gun. A criminal case was initiated by the investigative department of the administrative district of Kentron. During the criminal case, the investigation of which lasted about a year and a half, Zinaida Melikyan was not recognized as a victim, but was involved in the preliminary investigation as a witness.

When Hovhannes Yeritsyan was informed about what testimonies Zinaida had provided to the investigative department, he roughly cursed her during the telephone conversation and threatened her, saying: “What have you written on me, hey, you animal? I’ll your mom…, and you… one by one, the one who has taught you…, and you, too…”. By the way, this phone call recording is available on the Internet.

The former official does not deny cursing the young girl. “I cursed little; I will be going on cursing”, said Yeritsyan, noting that Zinaida was the first to curse him during their phone conversation. Hovhannes Yeritsyan claimed that he had not lent the sum to Zinaida at an interest rate but he had just bought her real estate for $ 100,000 and months later he sold it back to Zinaida. “He asked me to give the shop back to him, which he would sell to someone else for a bigger sum. I said, “No questions”. According to Yeritsyan, this is how the real estate went from him to Artavazd Ayvazyan.

The prosecutor’s office protects Yeritsyan’s interests in every way

The criminal case initiated on the fact of usury was quashed in 2015, and Zinaida Melikyan appealed against the decision in support with the “Veles” human rights defender organization. The Prosecutor’s Office did not make any decision on the complaint but sent only a written reply. The citizen applied to the court asking for abolishing the inactivity of the Prosecutor’s Office and obliging the Prosecutor’s Office to make a decision on the submitted complaint.

The Court of General Jurisdiction of Kentron and Nork-Marash Administrative Districts satisfied Zinaida Melikyan’s appeal. The Prosecutor’s Office appealed the decision to the Court of Appeal, then to the Court of Cassation, but again suffered a defeat in these instances and had to make a decision on the complaint.

Yet, the Prosecutor’s Office made a decision on leaving Zinaida Melikyan’s complaint without examination, on the reason that the citizen had missed the seven-day deadline for appeal. The issue was that the investigative body sent Zinaida Melikyan the decision on quashing the criminal case on Friday, July 17, 2015. The envelope was delivered to Zinaida only on Monday, July 20. Six days later after the receipt of the decision, on July 26, she filed a complaint, but the Prosecutor’s Office considered July 17 as the day of getting acquainted with the decision, when the investigative body handed the envelope to the post.

“They sent an ordinary letter but not an order or a return one, that is why it was not recorded when exactly the envelope had been delivered to the citizen”, said the attorney at law Artur Sukiasyan in his talk with the “Arajin Lratvakan”. In his opinion, as the law does not oblige the investigating authorities to send decisions through an ordered letter (through the postal delivery service), investigators often send ordinary letters; in this case it is impossible to document when exactly it reaches the citizen.

In order to eliminate the refusal of the Prosecutor’s Office on the grounds of the expiration of the term for an appeal, Zinaida Melikyan filed a complaint to the Court of First Instance of Kentron and Nork-Marash Administrative Districts, demanding also to cancel the decision on quashing the criminal case. The court partially satisfied Zinaida Melikyan’s appeal, obliging the Prosecutor’s Office to examine the citizen’s complaint. The decision of the Prosecutor’s Office was again in favour of the former official. And now, Ida Melikyan has to apply to court again for the aim of appealing against the decision of the Prosecutor’s Office.

Author: Arman Gharibyan

http://www.1in.am/2289370.html

[:]