forrights.am-ը գրում է, որ իրենց են դիմել սեփականությունը կորցրած ընտանիքներ, որոնք պնդում են, որ խաբեության եւ վաշխառության զոհ են դարձել: Նրանք մատնանշում են մի քանի անձանց եւ վստահեցնում, որ նրանց խմբակային գործունեության արդյունքում են հայտնվել փողոցում: Այդ անձինք են` ՀՀ Քաղավիացիայի վարչության նախկին պետ Հովհաննես Երիցյանը, նրա սանիկ Վահե Վարդանյանը, փաստաբան Արտավազդ Այվազյանը, եւ «բրոկեր» Արտակ Մարտիրոսյանը: Փողոցում հայտնված ՀՀ քաղաքացիները բազմիցս դիմել են ՀՀ նախագահին ու իրավապահ մարմիններին, սակայն խումբը գլխավորող Հովհաննես Երիցյանը շարունակում է անխափան իրականացնել իր գործունեությունը: Ավելի քան 2 ամիս տեւած լրագրողական հետաքննության ընթացքում մենք զրուցեցինք խնդրում ներգրավված գրեթե բոլոր անձանց հետ, ով չէր խուսափում հանդես գալ հրապարակային պարզաբանումներով, գտանք փաստաթղթեր եւ ձայնագրություններ: Մենք կներկայացնենք տեղեկատվությունը հնարավորինս հանգամանալից եւ մատչելի` իրավապահներին եւ ընթերցողներին հնարավորություն տալով հասկանալ, թե ով եւ ինչ եղանակով է խաբեությամբ զբաղվել: Խնդրում ներգրավված անձինք շատ են,պատմությունները` տարբեր, ուստի մենք դրանք կներկայացնենք հաջորդաբար: Ինչպես Զինաիդա Մելիքյանը կորցրեց իր բնակելի խանութը Այսօր 28-ամյա Զինաիդան եւ նրա ընտանիքի երեք անդամներն ապրում են իրարից անջատ` յուրաքանչյուրը բարեկամներից մեկի տանը: Մինչեւ 2014 թվականը ընտանիքը ապրում էր Աբովյան 38/1 հասցեում գտնվող բնակելի խանութում, որը նրանց է պատկանել դեռեւս 90-ականներից: Այս հասցեում գործել է կտորեղենի խանութ: Զինաիդան բիզնես սկսելու նպատակով դեռեւս 2009 թվականին պարտքով գումար է վերցրել իր ծանոթ Քրիստինե Վարդանյանից` 16 հազար դոլար ամսեկան 10 տոկոսով: Գումարը չկարողանալով վճարել` մեկ այլ անձից կրկին տոկոսով ավելի մեծ գումար է վերցրել: Տոկոսները կուտակվել են, եւ պարտքը մոտեցել է 100 հազար դոլարին: Բնակելի խանութը գրավ դնելու անհրաժեշտություն է առաջացել: Սակայն գրավի պայմանագիր կնքելու փոխարեն Զինաիդային համոզել են, որ շինծու առքուվաճառքի պայմանագիր կնքի, այլ կերպ ասած` տունը դարձնի իրեն պարտքով փող տված անձի անունով` որպես գումարի հետ վերադարձման երաշխիք: Նախ տունը ձեւականորեն վաճառում է ոմն Անուշ Գրիգորյանի, ով սակայն ամիսներ անց հետ է պահանջում իր գումարը եւ Զինաիդան սկսում է տոկոսով փող տվող մեկ այլ անձի փնտրել: «Արտակ Մարտիրոսյանը տոկոսով փող տվող մարդկանց միջնորդն է, նա ինձ ծանոթացրեց Հովհաննես Երիցյանի հետ, ասաց` նորմալ մարդ է, փողը կտա 10 տոկոսով եւ եւս 10 տոկոս պիտի տաս որպես միջնորդավճար: Համաձայնեցի, վերցրեցի 100 հազար դոլար, Երիցյանն ասաց, որ ինքը Հայաստանում չի լինում եւ որ տոկոսները պիտի տամ իր սանիկին` Վահե Վարդանյանին»,- պատմում է Զինաիդա Մելիքյանը: Դարձյալ գրավի փոխարեն կնքվել է առքուվաճառքի պայմանագիր, այս անգամ Զինաիդայի բնակելի խանութը Անուշ Գրիգորյանից անցնում է Հովհաննես Երիցյանին: Զինաիդայի խոսքով` ինքը երեք ամիս շարունակ ամսեկան 10 հազար դոլար տոկոս է փակել, իսկ երբ չի կարողացել գումար հայթայթել, Վահե Վարդանյանը նրան առաջարկել է գտնել մեկ այլ անձի, ով պարտքով գումար կտա: «Վահեն ասեց` Երիցյանը վտանգավոր մարդ է, պիտի մայր գումարն ու տոկոսը տաս: Արտակին ու Վահեին ասացի` գտեք ուրիշ մեկին, ով ցածր տոկոսով կտա, եւ նրանք ինձ ծանոթացրեցին Արտավազդ Այվազյանի հետ»: Երիցյանից վերցված մայր գումարը, դրան գումարված տոկոսը եւ միջնորդավճարը տալու համար, Զինաիդան 127 հազար դոլար պարտք է վերցնում Արտավազդ Այվազյանից: «Արտավազդ Այվազյանը 5 տոկոսով էր ինձ տվել գումարը եւ խանութը կրկին շինծու առքուվաճառքի պայմանագիր կնքելու արդյունքում այս անգամ Հովհաննես Երիցյանից անցավ Արտավազդ Այվազյանին»,- ասում է Զինաիդա Մելիքյանը: 2012 թ-ին Արտավազդ Այվազյանը դիմում է դատարան` ընտանիքին Աբովյան 38/1 հասցեից վտարելու պահանջով: «Պարզվեց, որ Երիցյանն ու Այվազյանը մտերիմներ են, նրանք ինձ միասին վստահեցնում էին, որ իրենց ապահովության համար են դիմել դատարան, թե խանութը ինձ հետ են վերադարձնելու, երբ ես վճարեմ պարտքն ու տոկոսը, բայց 2014 թվականին մեզ բռնի ուժով վտարեցին մեր խանութից, որտեղ մենք նաեւ բնակվում էինք»: Զինաիդա Մելիքյանի խոսքով` Հովհաննես Երիցյանն իրենից պահանջել է վճարել 170 հազար դոլար եւ հետ ստանալ խանութը: Զինաիդան չի համաձայնել, քանի որ իր վերցրած մայր գումարը 127 հազար դոլար է եղել: «Վեճի բռնվեցի Արտավազդ Այվազյանի եւ Հովհաննես Երիցյանի հետ, վերջինս պայուսակից հանեց ատրճանակը ու սպառնաց, ասեց` ես գեներալ եմ, կգյուլեմ քեզ, ինձ ոչ մեկ ոչ մի բան չի կարա ասի, հանգիստ նստի տեղդ»,- հիշում է Զինաիդան: Այս տարվա փետրվարին Զինաիդան հաղորդում է ներկայացրել ոստիկանություն` ներկայացնելով, որ Հովհաննես Երիցյան-Արտավազդ Այվազյան զույգը խաբեությամբ եւ վաշխառությամբ են զբաղված, ինչպես նաեւ այն, որ Երիցյանը զենքի գործադրմամբ սպառնացել է իրեն: Փաստի առթիվ Կենտրոն քննչական բաժնում հարուցվել է քրեական գործ, որի քննությունը դեռեւս ընթացքի մեջ է: Նշենք, որ քրեական գործ հարուցվել է վաշխառության փաստի առթիվ, իսկ զենքով սպառնալու մասը անտեսվել է քննչական մարմնի կողմից: Երբ Հովհաննես Երիցյանը տեղեկանում է, թե Զինաիդան ինչպիսի բացատրություն է տվել քննչական բաժնում, հեռախոսազրույցի ժամանակ կոպիտ հայհոյում է եւ սպառնում է նրան. «Էդ ինչե՞ր ես գրել այ անասունի մեկը, ես քո մաման հատ-հատ …, ես քո սովորեցնողի մորն էլ եմ …, քեզ էլ…»: Զինաիդան մեզ է տրամադրել նշված հեռախոսազրույցի ձայնագրությունը: Հովհաննես Երիցյանը մեզ հետ զրույցում չհերքեց, որ ինքը հայհոյել է Զինաիդային: «Քիչ եմ հայհոյել, հա էլ պիտի հայհոյեմ»: Երիցյանը, սակայն, պնդում է, թե առաջինը Զինաիդան է իրեն հայհոյել, որից հետո միայն ինքը պոռթկացել է: Ի դեպ, մեր ձեռքի տակ եղած ձայնագրությունից պարզ է դառնում, որ հեռախոսազրույցի առաջին վայրկյաններից հենց Երիցյանն է հայհոյում` թույլ չտալով Զինաիդային պատասխանել: «Հովհաննես Երիցյանը իր միջնորդների միջոցով տոկոսով գումար է տալիս մարդկանց եւ ստիպում է, որ գրավի դիմաց տան առքուվաճառքի շինծու պայմանագիր կնքեն, սակայն հետագայում այդ շինծու պայմանագրով տիրանում է մարդկանց սեփականությանը»,- ասում է սեփականությունը կորցրած անձանց իրավունքները պաշտպանող փաստաբան Մկրտիչ Դավթյանը: Հովհաննես Երիցյանի վարկածը ՀՀ քաղավիացիայի վարչության նախկին պետ Հովհաննես Երիցյանը պատրաստված էր եկել հարցազրույցի` իր հետ բերելով բոլոր գրքերը՝ ներառյալ Արտաշես Գեղամյանի հեղինակածը, որտեղ գրված է, թե նա որքան անձնուրացորեն է ծառայել հայրենիքին: 73-ամյա Երիցյանը ներկայացավ որպես «приличный человек», ով «ավանտյուրիստ Զինաիդայի» շանտաժի զոհն է դարձել: Երիցյանը Զինաիդայից խանութը գնելու եւ հետագայում այն Արտավազդ Այվազյանին վաճառելու իր վարկածը ներկայացրեց: Ըստ այդ վարկածի` ինքը նախ 100 հազար դոլարով գնել է խանութը, այն վարձակալության է տվել Զինաիդային, ապա ամիսներ անց, Զինաիդայի խնդրանքով հետ է վաճառել այն նույն գնով: «Զինան զանգել է ինձ Մոսկվա, խնդրել է, որ խանութը հետ տամ իրեն եւ ինքը ուրիշին վաճառի ավելի մեծ գումարով: Ասացի` հարց չկա: Նոտարում ծանոթանում եմ Արտավազդ Այվազյանի հետ, որը առնում է խանութը 170 հազարով»: Հովհաննես Երիցյանը խանութը գնելը եւ ապա այն հետ վաճառելը բացատրեց նրանով, թե ինքը ցանկացել է ընդառաջ գնալ Զինաիդայի խնդրանքին` նրան հնարավորություն տալով գումար վաստակել: Երիցյանը, սակայն, երկուսուկես ժամ տեւած հարցազրույցում չնշեց, որ խանութը փաստացի գնել է ոչ թե Զինաիդայից, այլ Անուշ Գրիգորյանից, քանի որ սեփականությունն արդեն գրանցված էր վերջինիս անունով: Այս փաստն արձանագրված է առքուվաճառքի պայմանագրով: Հովհաննես Երիցյանը պնդում է, որ Արտավազդ Այվազյանը 170 հազար դոլար գումարը նոտարում տվել է Զինաիդային եւ վերջինս այդ գումարից 100 հազար դոլար տվել է իրեն: Իսկ Զինաիդան եւ Արտավազդ Այվազյանը հերքում են նրա ասածը: «Նախ` իրենք 170 չեն տվել, այլ 127 հազար եւ երկրորդ` ես ընդհանրապես էդ փողին չեմ կպել, Երիցյանի հետ մարդիկ կային, իրենք տոպրակով տարան, այդ փողը դրեցին սպիտակ մեքենայի մեջ»,- պնդում է Զինաիդան: Արտավազդ Այվազյանի վարկածը Զրուցեցինք նաեւ Արտավազդ Այվազյանի հետ: «Իհարկե, Երիցյանին եմ ես տվել գումարը, որովհետեւ Զինաիդային ես չեմ ճանաչել: Գումարը դրեցի սեղանի վրա` Երիցյանի առջեւ: Մի 5-6 հոգու մեջ բաժանեցին գումարը եւ սկսեցին հաշվել»,- պարզաբանում է Արտավազդ Այվազյանը: Վերջինս հերքեց Երիցյանի այն պնդումը, թե Զինաիդան է իրեն գտել, որպեսզի վաճառի խանութը: Արտավազդ Այվազյանը հավաստիացրեց, որ հենց Երիցյանն է ցանկացել վաճառել խանութը եւ ինքը խանութի առքուվաճառքի վերաբերյալ պայմանավորվել է Երիցյանի բրոկերի հետ: Երիցյանի եւ Այվազյանի հակասությունը փաստում է մեր ձայնագրությունը: Արտավազդ Այվազյանը նաեւ նշեց, որ նախքան առքուվաճառքի պայմանագիր կնքելը, ինքը ոչ Զինաիդային է ճանաչել, ոչ էլ նույնիսկ գնացել է խանութը տեսնելու: Ի պատասխան մեր զարմանքի, թե ինչպես կարելի է 170 հազար դոլար վճարել` առանց գնվող տարածքը դիտելու, Այվազյանը նշեց, որ ինքը վաղուց գիտի այդ տարածքը, «հարյուր անգամ առեւտուր է արել այդտեղից»: Առնվազն զարմանալի է, որ իրավաբանի մասնագիտությամբ տղամարդը 100 անգամ առեւտուր է արել կտորեղենի խանութից: Այվազյանի խոսքով` ինքը ոչ թե տոկոսով գումար է տվել Զինաիդային, այլ նրան վարձակալության է հանձնել տարածքը, իսկ ավելի ուշ դիմել է դատարան` ընտանիքի վտարման պահանջով: Հովհաննես Երիցյանի զենքերը, այդ թվում` նաև Պուտինից ստացած Ի դեպ, Զինաիդա Մելիքյանը վերջերս եւս մեկ հաղորդում է ցանկացել ներկայացնել ոստիկանություն` իրեն զենքով սպառնալու մասին, սակայն Կենտրոն քննչական բաժնում չեն վերցրել նրա հաղորդումը: Հովհաննես Երիցյանին հարց ուղղեցինք զենք ունենալու վերաբերյալ: – Ինչի՞ չունեմ, մի քանի հատ ունեմ` եւ նախագահից, եւ պաշտպանության նախարարից, եւ Ղարաբաղից, եւ Մոսկվայում` Պուտինից: – Իսկ զենքը Ձեզ մոտ եք պահո՞ւմ: – Այո, ես Երիցյանն եմ, ես հասարակ մարդ չեմ (ցույց է տալիս զենքը): – Ինչո՞ւ եք Ձեզ մոտ պահում, հաճելի՞ է զենք կրելը: – Լավ եմ անում, ման եմ տալիս հետս, դուրս գալիս ա, հաճելի ա: ՀԳ – Փողոցում հայտնված այլ անձինք,ինչպես նաեւ Երիցյանի նախկին մտերիմներից մեկը եւս պնդում են, որ Հովհաննես Երիցյանն ու նրա սանիկը` Վահե Վարդանյանը, զբաղվել են վաշխառությամբ եւ խաբեությամբ: Լրագրողական հետաքննության արդյունքում ձեռք բերված տեղեկատվությունը կներկայացնենք առաջիկայում:

«Վելես» իրավապաշտպան հասարակական կազմակերպության նախագահ Մարինա Պողոսյանն իր դեմ սկսված քրեական հետապնդումը համարում է իր իրավապաշտպանական գործունեությունը ճնշելու փորձ: Epress.am-ի հետ զրույցում նա ասել է, որ խնդրի վրա ուշադրություն հրավիրելու համար պատրաստվում է բաց նամակով դիմել Հայաստանում ԱՄՆ դեսպան Ջոն Հեֆերնին և ԵՄ դեսպան Տրայան Հրիսթեային՝ ակնկալելով նրանց միջամտությունը: Պողոսյանը պատմել է, որ իր և իրեն դիմած տուժողների` ՀՀ ոստիկանապետին ուղղված նամակները մնացել են անպատասխան, գլխավոր դատախազը ևս հրաժարվել է հանդիպել իրենց:
«Վելես» ՀԿ-ն զբավում է վաշխառության, ֆինանսական խարդախությունների և բուրգերի զոհ դարձած անձանց իրավունքները պաշտպանելով և այս պահին ունի մոտ 100 գործ դատարաններում: ՀԿ֊ի տվյալների համաձայն` վաշխառությամբ է զբաղվում ՀՀ քաղավիացիայի վարչության նախկին պետ Հովհաննես Երիցյանը, որը, ըստ Պողոսյանի, փորձում է վրեժ լուծել իրենից։ Իրավապաշտպանը նշել է, որ Երիցյանը, ոստիկանության վեցերորդ վարչության պետի հետ կապերը օգտագործելով, հաղորդում է տվել իր դեմ: Ըստ նրա հաղորդման՝ Պողոսյանը շորթել է ոմն Վարդան Գինոսյանի տունը, ով, սակայն, հետագայում հերքել է, թե նման բան է տեղի ունեցել: Այնուամենայնիվ, իրավապաշտպանի դեմ բողոքը վարույթում է գտնվում:
Բացի դա, Պողոսյանն ասել է, որ դեռևս գարնանը Երիցյանի խումբն իր ավտոմեքենայի մեջ թմրանյութեր է նետել։ Իրավապաշտպանը թմրանյութը դուրս է նետել մեքենայից։ Ըստ Պողոսյանի, թմրանյութ պահելու մեջ իրեն մեղադրելու հիմք չունենալով, Երիցյանը Պողոսյանի դեմ սուտ ցուցմունք է տվել՝ շորթման մեջ մեղադրելով:
Համաձայն ՀԿ֊ի ղեկավարի, Երիցյանի խմբի ռազմավարությունը հետևյալն է. վաշխառուների միջնորդները գտնում են ծանր կացության մեջ գտնվող քաղաքացիների, որոնց առաջարկվում է գումարի վաշխառում՝ ամսական բարձր տոկոսադրույքով: Հաճախ որպես գրավ անշարժ գույք դնելու անվան տակ՝ այդ մարդկանց ստորագրել են տալիս անշարժ գույքի առքուվաճառքի պայմանագիր, ինչը թույլ է տալիս հետագայում տիրանալ մարդու գույքին:
«Իմ դեմ տարվող հետաքննությունը կեղծ է [նկատի ունի շորթելու մեղադրանքը] և գտնվում է փակուղու մեջ, և քննիչներն ինձ առաջարկել են կարճել գործը։ Սակայն ես կտրականապես հրաժարվել եմ «բարի կամքի» նման դրսևորումից և պահանջում եմ, որ գործը ընթացք ստանա, իսկ մեղավորները, հատկապես՝ կեղծ ցուցմունք տված և ինձ բարոյական վնաս հասցրած անձինք պատժվեն օրենքի ողջ չափով»,- ասել է Պողոսյանը:
«Վելեսի» ղեկավարը նշում է, որ դա միայն վաշխառության գործ չէ, ինչը ինքնին հանցագործություն է, այլ նաև կոռուպցիայի:
«Պատահական չէ, որ այդ հանցավոր խմբի անդամները սովորական մարդիկ չեն կամ բիզնեսմեններ, այլ նախկին պաշտոնյաներ են, ովքեր հիմա մեծ գումարներ են ներդնում վաշխառությամբ զբաղվելու համար: Ակնհայտ է, որ պետության փողերի լվացմամբ են տեր դարձել այդ հարստությանը»,- ասել է Պողոսյանը:
Պողոսյանի գործով զբաղվող քննիչ Պարույր Աղաբաբյանը Epress.am-ի հետ զրույցում հրաժարվել է որևէ բան ասել գործի քննության մասին՝ պատճառաբանելով, որ այն գտնվում է նախաքննության փուլում՝ Քննչական կոմիտեի վարույթում:
Նշենք, որ Հովհաննես Երիցյանի հետ կապված գործերից մեկին անդրադարձ է կատարել forrights.am կայքը։

Մանրամասները՝ այստեղ

Սկզբնաղբյուրը`http://www.epress.am/2014/09/16/257531.html

Ում թողտվությամբ է նախկին քաղավիացիայի պետն ունեզրկում մարդկանց

Մեզ են դիմել սեփականությունը կորցրած ընտանիքներ, որոնք պնդում են, որ խաբեության եւ վաշխառության զոհ են դարձել: Նրանք մատնանշում են մի քանի անձանց եւ վստահեցնում, որ նրանց խմբակային գործունեության արդյունքում են հայտնվել փողոցում: Այդ անձինք են` ՀՀ Քաղավիացիայի վարչության նախկին պետ Հովհաննես Երիցյանը, նրա սանիկ Վահե Վարդանյանը, փաստաբան Արտավազդ Այվազյանը, եւ «բրոկեր» Արտակ Մարտիրոսյանը:

Փողոցում հայտնված ՀՀ քաղաքացիները բազմիցս դիմել են ՀՀ նախագահին ու իրավապահ մարմիններին, սակայն խումբը գլխավորող Հովհաննես Երիցյանը շարունակում է անխափան իրականացնել իր գործունեությունը:

Ավելի քան 2 ամիս տեւած լրագրողական հետաքննության ընթացքում մենք զրուցեցինք խնդրում ներգրավված գրեթե բոլոր անձանց հետ, ով չէր խուսափում հանդես գալ հրապարակային պարզաբանումներով, գտանք փաստաթղթեր եւ ձայնագրություններ:

Մենք կներկայացնենք տեղեկատվությունը հնարավորինս հանգամանալից եւ մատչելի` իրավապահներին եւ ընթերցողներին հնարավորություն տալով հասկանալ, թե ով եւ ինչ եղանակով է խաբեությամբ զբաղվել: Խնդրում ներգրավված անձինք շատ են,պատմությունները` տարբեր, ուստի մենք դրանք կներկայացնենք հաջորդաբար:

ինչպես Զինաիդա Մելիքյանը կորցրեց իր բնակելի խանութը
Այսօր 28-ամյա Զինաիդան եւ նրա ընտանիքի երեք անդամներն ապրում են իրարից անջատ` յուրաքանչյուրը բարեկամներից մեկի տանը: Մինչեւ 2014 թվականը ընտանիքը ապրում էր Աբովյան 38/1 հասցեում գտնվող բնակելի խանութում, որը նրանց է պատկանել դեռեւս 90-ականներից: Այս հասցեում գործել է կտորեղենի խանութ:

Զինաիդան բիզնես սկսելու նպատակով դեռեւս 2009 թվականին պարտքով գումար է վերցրել իր ծանոթ Քրիստինե Վարդանյանից` 16 հազար դոլար ամսեկան 10 տոկոսով: Գումարը չկարողանալով վճարել` մեկ այլ անձից կրկին տոկոսով ավելի մեծ գումար է վերցրել:
Տոկոսները կուտակվել են, եւ պարտքը մոտեցել է 100 հազար դոլարին: Բնակելի խանութը գրավ դնելու անհրաժեշտություն է առաջացել:

Սակայն գրավի պայմանագիր կնքելու փոխարեն Զինաիդային համոզել են, որ շինծու առքուվաճառքի պայմանագիր կնքի, այլ կերպ ասած` տունը դարձնի իրեն պարտքով փող տված անձի անունով` որպես գումարի հետ վերադարձման երաշխիք: Նախ տունը ձեւականորեն վաճառում է ոմն Անուշ Գրիգորյանի, ով սակայն ամիսներ անց հետ է պահանջում իր գումարը եւ Զինաիդան սկսում է տոկոսով փող տվող մեկ այլ անձի փնտրել:

«Արտակ Մարտիրոսյանը տոկոսով փող տվող մարդկանց միջնորդն է, նա ինձ ծանոթացրեց Հովհաննես Երիցյանի հետ, ասաց` նորմալ մարդ է, փողը կտա 10 տոկոսով եւ եւս 10 տոկոս պիտի տաս որպես միջնորդավճար: Համաձայնեցի, վերցրեցի 100 հազար դոլար, Երիցյանն ասաց, որ ինքը Հայաստանում չի լինում եւ որ տոկոսները պիտի տամ իր սանիկին` Վահե Վարդանյանին»,- պատմում է Զինաիդա Մելիքյանը:

Դարձյալ գրավի փոխարեն կնքվել է առքուվաճառքի պայմանագիր, այս անգամ Զինաիդայի բնակելի խանութը Անուշ Գրիգորյանից անցնում է Հովհաննես Երիցյանին: Զինաիդայի խոսքով` ինքը երեք ամիս շարունակ ամսեկան 10 հազար դոլար տոկոս է փակել, իսկ երբ չի կարողացել գումար հայթայթել, Վահե Վարդանյանը նրան առաջարկել է գտնել մեկ այլ անձի, ով պարտքով գումար կտա:

«Վահեն ասեց` Երիցյանը վտանգավոր մարդ է, պիտի մայր գումարն ու տոկոսը տաս: Արտակին ու Վահեին ասացի` գտեք ուրիշ մեկին, ով ցածր տոկոսով կտա, եւ նրանք ինձ ծանոթացրեցին Արտավազդ Այվազյանի հետ»:

Երիցյանից վերցված մայր գումարը, դրան գումարված տոկոսը եւ միջնորդավճարը տալու համար, Զինաիդան 127 հազար դոլար պարտք է վերցնում Արտավազդ Այվազյանից: «Արտավազդ Այվազյանը 5 տոկոսով էր ինձ տվել գումարը եւ խանութը կրկին շինծու առքուվաճառքի պայմանագիր կնքելու արդյունքում այս անգամ Հովհաննես Երիցյանից անցավ Արտավազդ Այվազյանին»,- ասում է Զինաիդա Մելիքյանը: 2012 թ-ին Արտավազդ Այվազյանը դիմում է դատարան` ընտանիքին Աբովյան 38/1 հասցեից վտարելու պահանջով:

«Պարզվեց, որ Երիցյանն ու Այվազյանը մտերիմներ են, նրանք ինձ միասին վստահեցնում էին, որ իրենց ապահովության համար են դիմել դատարան, թե խանութը ինձ հետ են վերադարձնելու, երբ ես վճարեմ պարտքն ու տոկոսը, բայց 2014 թվականին մեզ բռնի ուժով վտարեցին մեր խանութից, որտեղ մենք նաեւ բնակվում էինք»:

Զինաիդա Մելիքյանի խոսքով` Հովհաննես Երիցյանն իրենից պահանջել է վճարել 170 հազար դոլար եւ հետ ստանալ խանութը: Զինաիդան չի համաձայնել, քանի որ իր վերցրած մայր գումարը 127 հազար դոլար է եղել:

«Վեճի բռնվեցի Արտավազդ Այվազյանի եւ Հովհաննես Երիցյանի հետ, վերջինս պայուսակից հանեց ատրճանակը ու սպառնաց, ասեց` ես գեներալ եմ, կգյուլեմ քեզ, ինձ ոչ մեկ ոչ մի բան չի կարա ասի, հանգիստ նստի տեղդ»,- հիշում է Զինաիդան:

Այս տարվա փետրվարին Զինաիդան հաղորդում է ներկայացրել ոստիկանություն` ներկայացնելով, որ Հովհաննես Երիցյան-Արտավազդ Այվազյան զույգը խաբեությամբ եւ վաշխառությամբ են զբաղված, ինչպես նաեւ այն, որ Երիցյանը զենքի գործադրմամբ սպառնացել է իրեն: Փաստի առթիվ Կենտրոն քննչական բաժնում հարուցվել է քրեական գործ, որի քննությունը դեռեւս ընթացքի մեջ է: Նշենք, որ քրեական գործ հարուցվել է վաշխառության փաստի առթիվ, իսկ զենքով սպառնալու մասը անտեսվել է քննչական մարմնի կողմից:

Երբ Հովհաննես Երիցյանը տեղեկանում է, թե Զինաիդան ինչպիսի բացատրություն է տվել քննչական բաժնում, հեռախոսազրույցի ժամանակ կոպիտ հայհոյում է եւ սպառնում է նրան. «Էդ ինչե՞ր ես գրել այ անասունի մեկը, ես քո մաման հատ-հատ …, ես քո սովորեցնողի մորն էլ եմ …, քեզ էլ…»: Զինաիդան մեզ է տրամադրել նշված հեռախոսազրույցի ձայնագրությունը:

Հովհաննես Երիցյանը մեզ հետ զրույցում չհերքեց, որ ինքը հայհոյել է Զինաիդային: «Քիչ եմ հայհոյել, հա էլ պիտի հայհոյեմ»: Երիցյանը, սակայն, պնդում է, թե առաջինը Զինաիդան է իրեն հայհոյել, որից հետո միայն ինքը պոռթկացել է: Ի դեպ, մեր ձեռքի տակ եղած ձայնագրությունից պարզ է դառնում, որ հեռախոսազրույցի առաջին վայրկյաններից հենց Երիցյանն է հայհոյում` թույլ չտալով Զինաիդային պատասխանել:

«Հովհաննես Երիցյանը իր միջնորդների միջոցով տոկոսով գումար է տալիս մարդկանց եւ ստիպում է, որ գրավի դիմաց տան առքուվաճառքի շինծու պայմանագիր կնքեն, սակայն հետագայում այդ շինծու պայմանագրով տիրանում է մարդկանց սեփականությանը»,- ասում է սեփականությունը կորցրած անձանց իրավունքները պաշտպանող փաստաբան Մկրտիչ Դավթյանը:

Հովհաննես Երիցյանի վարկածը

ՀՀ քաղավիացիայի վարչության նախկին պետ Հովհաննես Երիցյանը պատրաստված էր եկել հարցազրույցի` իր հետ բերելով բոլոր գրքերը՝ ներառյալ Արտաշես Գեղամյանի հեղինակածը, որտեղ գրված է, թե նա որքան անձնուրացորեն է ծառայել հայրենիքին:

73-ամյա Երիցյանը ներկայացավ որպես «приличный человек», ով «ավանտյուրիստ Զինաիդայի» շանտաժի զոհն է դարձել: Երիցյանը Զինաիդայից խանութը գնելու եւ հետագայում այն Արտավազդ Այվազյանին վաճառելու իր վարկածը ներկայացրեց: Ըստ այդ վարկածի` ինքը նախ 100 հազար դոլարով գնել է խանութը, այն վարձակալության է տվել Զինաիդային, ապա ամիսներ անց, Զինաիդայի խնդրանքով հետ է վաճառել այն նույն գնով:

«Զինան զանգել է ինձ Մոսկվա, խնդրել է, որ խանութը հետ տամ իրեն եւ ինքը ուրիշին վաճառի ավելի մեծ գումարով: Ասացի` հարց չկա: Նոտարում ծանոթանում եմ Արտավազդ Այվազյանի հետ, որը առնում է խանութը 170 հազարով»: Հովհաննես Երիցյանը խանութը գնելը եւ ապա այն հետ վաճառելը բացատրեց նրանով, թե ինքը ցանկացել է ընդառաջ գնալ Զինաիդայի խնդրանքին` նրան հնարավորություն տալով գումար վաստակել:

Երիցյանը, սակայն, երկուսուկես ժամ տեւած հարցազրույցում չնշեց, որ խանութը փաստացի գնել է ոչ թե Զինաիդայից, այլ Անուշ Գրիգորյանից, քանի որ սեփականությունն արդեն գրանցված էր վերջինիս անունով: Այս փաստն արձանագրված է առքուվաճառքի պայմանագրով:

Հովհաննես Երիցյանը պնդում է, որ Արտավազդ Այվազյանը 170 հազար դոլար գումարը նոտարում տվել է Զինաիդային եւ վերջինս այդ գումարից 100 հազար դոլար տվել է իրեն: Իսկ Զինաիդան եւ Արտավազդ Այվազյանը հերքում են նրա ասածը:

«Նախ` իրենք 170 չեն տվել, այլ 127 հազար եւ երկրորդ` ես ընդհանրապես էդ փողին չեմ կպել, Երիցյանի հետ մարդիկ կային, իրենք տոպրակով տարան, այդ փողը դրեցին սպիտակ մեքենայի մեջ»,- պնդում է Զինաիդան:

Արտավազդ Այվազյանի վարկածը

Զրուցեցինք նաեւ Արտավազդ Այվազյանի հետ: «Իհարկե, Երիցյանին եմ ես տվել գումարը, որովհետեւ Զինաիդային ես չեմ ճանաչել: Գումարը դրեցի սեղանի վրա` Երիցյանի առջեւ: Մի 5-6 հոգու մեջ բաժանեցին գումարը եւ սկսեցին հաշվել»,- պարզաբանում է Արտավազդ Այվազյանը:

Վերջինս հերքեց Երիցյանի այն պնդումը, թե Զինաիդան է իրեն գտել, որպեսզի վաճառի խանութը: Արտավազդ Այվազյանը հավաստիացրեց, որ հենց Երիցյանն է ցանկացել վաճառել խանութը եւ ինքը խանութի առքուվաճառքի վերաբերյալ պայմանավորվել է Երիցյանի բրոկերի հետ: Երիցյանի եւ Այվազյանի հակասությունը փաստում է մեր ձայնագրությունը:

Արտավազդ Այվազյանը նաեւ նշեց, որ նախքան առքուվաճառքի պայմանագիր կնքելը, ինքը ոչ Զինաիդային է ճանաչել, ոչ էլ նույնիսկ գնացել է խանութը տեսնելու: Ի պատասխան մեր զարմանքի, թե ինչպես կարելի է 170 հազար դոլար վճարել` առանց գնվող տարածքը դիտելու, Այվազյանը նշեց, որ ինքը վաղուց գիտի այդ տարածքը, «հարյուր անգամ առեւտուր է արել այդտեղից»: Առնվազն զարմանալի է, որ իրավաբանի մասնագիտությամբ տղամարդը 100 անգամ առեւտուր է արել կտորեղենի խանութից:

Այվազյանի խոսքով` ինքը ոչ թե տոկոսով գումար է տվել Զինաիդային, այլ նրան վարձակալության է հանձնել տարածքը, իսկ ավելի ուշ դիմել է դատարան` ընտանիքի վտարման պահանջով:

Հովհաննես Երիցյանի զենքերը, այդ թվում` նաև Պուտինից ստացած

Ի դեպ, Զինաիդա Մելիքյանը վերջերս եւս մեկ հաղորդում է ցանկացել ներկայացնել ոստիկանություն` իրեն զենքով սպառնալու մասին, սակայն Կենտրոն քննչական բաժնում չեն վերցրել նրա հաղորդումը: Հովհաննես Երիցյանին հարց ուղղեցինք զենք ունենալու վերաբերյալ:

– Ինչի՞ չունեմ, մի քանի հատ ունեմ` եւ նախագահից, եւ պաշտպանության նախարարից, եւ Ղարաբաղից, եւ Մոսկվայում` Պուտինից:
– Իսկ զենքը Ձեզ մոտ եք պահո՞ւմ:
– Այո, ես Երիցյանն եմ, ես հասարակ մարդ չեմ (ցույց է տալիս զենքը):
– Ինչո՞ւ եք Ձեզ մոտ պահում, հաճելի՞ է զենք կրելը:
– Լավ եմ անում, ման եմ տալիս հետս, դուրս գալիս ա, հաճելի ա:

ՀԳ – Փողոցում հայտնված այլ անձինք,ինչպես նաեւ Երիցյանի նախկին մտերիմներից մեկը եւս պնդում են, որ Հովհաննես Երիցյանն ու նրա սանիկը` Վահե Վարդանյանը, զբաղվել են վաշխառությամբ եւ խաբեությամբ: Լրագրողական հետաքննության արդյունքում ձեռք բերված տեղեկատվությունը կներկայացնենք առաջիկայում:

Արման Ղարիբյան

Սկզբնաղբյուրը`http://forrights.am/?ln=1&id_=18&page_id=5

http://1tvblog.blogspot.am/2014/09/blog-post_16.html

Եթե Վճռաբեկ դատարանը չբեկանի Վերաքննիչ դատարանի վճիռը, ապա Սիրանուշ եւ Օֆելյա Չփլախյանները կկորցնեն իրենց տունը: Սիրանուշի որդին ժամկետային զինծառայող է, ծառայում է Ղարաբաղում: Կես տարի անց պիտի վերադառնա տուն. տուն, որն արդեն իրենց չի պատկանում:

Ամեն ինչ սկսվել է 2011 թվականին. «Ինձ գումար էր պետք, ընկերուհուս պետք է օգնեի: Ծանոթացել եմ ոմն բրոկեր Գեւորգի հետ, ով ասաց, որ մարդ կա, որ տոկոսով փող կտա, բայց որպես գումարի հետ վերադարձման երաշխիք պիտի տան առքուվաճառքի պայմանագիր կնքել: Գեւորգը պնդում էր, որ պայմանագիրը շինծու է լինելու, երբ գումարը վերադարձնեմ, իմ տունն ինձ էին հետ տալու»,- պատմում է Սիրանուշ Չփլախյանը:

Սիրանուշի խոսքով` բրոկերի միջոցով ինքը ծանոթացել է ՀՀ կառավարության Դիմումների եւ բողոքների քննարկման վարչության աշխատակից Նունե Պլուզյանի հետ, ով և տնօրինում էր գումար: «Ինձ գումարն անձամբ տվել է Նունե Պլուզյանը, տվել է 25.000 դոլար, որից 10 տոկոս միջնորդավճար են վերցրել: Նունեն հետը մի հոգու բերել էր, ում ես չէի ճանաչում ու հենց էդ մարդու անունով էլ ինքը գրանցեց տունը: Հետո իմացանք, որ անունը Հրանտ Բաբայան է, որ Նունենի մորաքրոջ տղան է»,- պատմում է Սիրանուշը:

«Նունեի հետ պայմանավորվել էինք, որ ամսեկան 5 տոկոս պետք է փակեմ, մոտ 1250 դոլար գումար էր կազմում ամսական: Տոկոսները մշտապես վճարել եմ մինչեւ 2013 թվականի ապրիլը, երբ դատարանից ծանուցագիր ստացա վտարման պահանջով: Իրենք դիմել էին դատարան` ինձ եւ մորս տնից վտարելու պահանջով: Երբ ծանուցագիրը ստացանք, զանգեցի Նունեին, հարցրեցի` էս ի՞նչ ես արել: Ասեց` դե, դուք չեք կարողանալու իմ գումարը հետ տալ, ինձ էլ չզանգեք: Համ էլ ասաց, թե դա ինքը չի արել, այլ Հրայրը, որին մենք չէինք էլ ճանաչում»:

Սիրանուշի խոսքով` տոկոսով գումար վերցնելու մասին Նունե Պլուզյանի հետ որեւէ գրավոր պայմանագիր չեն կնքել: «Ինքն ասեց` կարիքը չկա գրելու տոկոսով փողի մասին: Էնքան ուշադիր էր, նույնիսկ հեռախոսներին էր նայում, որ չձայնագրեինք: Թեեւ sms-ներ կան, որ հասարակ մարդն էլ կարդա, կհասկանա` ինչն ինչոց է»:

Սիրանուշ Չփլախյանն ու իր մայրը հակընդդեմ հայց են ներկայացնում դատարան՝ միջնորդելով Նունեն Պլուզյանին ներգրավել որպես երրորդ անձ: Դատարանը բավարարել է միջնորդությունը:

Սիրանուշը եւ մայրը պահանջել են շինծու գործարքն անվավեր ճանաչել. «Իրականում առքուվաճառք տեղի չի ունեցել, այլ տոկոսով գումարի դիմաց Նունե Պլուզյանը, որպեսզի ապահովի իր գումարի վերադարձը, միանգամից առքուվաճառքի պայմանագիր է կնքել, որ ցանկացած պահի վտարման պահանջով մտնի դատարան»,- պնդում է Սիրանուշ Չփլախյանը:

Վերջինս նաեւ դիմել է ոստիկանություն. Էրեբունու բաժնում նյութեր են նախապատրաստվել, սակայն քրեական գործի հարուցումը մերժվել է. «Քննիչները չեն պարզել, թե տունը առնելուց հետո ինչու Նունե Պլուզյանը չի բնակվել այնտեղ երկար ժամանակ: Քննիչը կարող էր պարզել, որ եթե Պլուզյանը գործի հետ կապ չունի, ինչու է այդքան հաճախակի զանգահարել Չփլախյանին: Չէ՞ որ կարելի էր հեռախոսազանգերի տվյալները ստանալ եւ ապացուցել» – «ForRights.am»-ին ասաց Չփլախյանների փաստաբան Մկրտիչ Դավթյանը: 2013 թվականի սեպտեմբերին, երբ Էրեբունի եւ Նուբարաշեն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանը քննում էր Չփլախյանների վտարման հայցը, մահանում է Սիրանուշի մայրը:

«Մեր փաստաբանը միջնորդեց, որ հետաձգեն դատական նիստը, դատավորը չհետաձգեց: Նունեն արագացնում էր նրանց: Սեպտեմբերի 21-ին մամաս մահացել է, ես հոկտեմբերի 3-ին դատի եմ գնացել էլի: Իրենք հաշվի չառան իմ սուգը,- ասում է Սիրոնուշը: – Դատարանը մինչեւ վերջերս էլ ծանուցագիր էին ուղարկում մորս անունով` գրելով «ներկայացեք դատարան, անձնագիրը չմոռանաք»: Մարդը չկա, իրեն ինչո՞ւ են կանչում դատի»:

«Կողմերից մեկի մահվան դեպքում եթե իրավահաջորդության հարց է ծագում, դատավորը պարտավոր է կասեցնել դատական նիստը: Այս պարագայում հակընդդեմ հայցվորներից մեկը մահացել է եւ նրա մյուս աղջիկները պետք է ստանձնեին իրավահաջորդությունը, սակայն դատարանը չի իրականացրել իր պարտավորությունը: Դատավոր Վլադիմիր Ասլանյանն իր քմահաճույքով է առաջնորդվել, նրա համար օրենքներ գոյություն չունեն»,- կարծում է Չփլախյանների շահերը ներկայացնող փաստաբանը:

Մկրտիչ Դավթյանը բողոքարկել է ընդհանուր իրավասության դատարանի վճիռը, սակայն Վերաքննիչ դատարանն այն ուժի մեջ է թողել. «Ստացվում է, որ Վերաքննիչ դատարանն էլ թքած ունի օրենքի վրա: Մինչդեռ դատավարությունը կասեցնելը ոչ թե դատարանի իրավունքն է, այլ պարտավորությունը»: Փաստաբանը բողոք է ներկայացրել Վճռաբեկ դատարան:

Այս ատյանի դատավճիռը կարող է ճակատագրական լինել Սիրանուշի, Օֆելյայի եւ նրանց երեխաների համար, քանի որ կորցնելով իրենց միակ օթեանը 7 քաղաքացիներ կհայտնվեն փողոցում:

Նշենք, որ դատավարության ընթացքում Սիրանուշ Չփլախյանը հաշտության պայմանագիր է կնքել հայցվոր կողմի հետ, սակայն պայմանագրում հաշվի չի առնվել մյուս համահայցվորի` Սիրանուշի մահացած մոր իրավահաջորդի շահերը: Սիրանուշի քույրերը, ովքեր պետք է լինեին մոր իրավահաջորդը, չեն մասնակցել հաշտության պայմանագրին: «Այդ պայմանագիրն ի սկզբանե անօրինական է, քանի որ համահայցվորներից մեկը չի մասնակցել այդ պայմանագրին, ոչ էլ նրա իրավահաջորդը, հետեւաբար այն առոչինչ է»,- ասում է փաստաբան Մկրտիչ Դավթյանը:

Սիրանուշ Չփլախյանի խոսքով` Նունե Պլուզյանն իրեն առաջարկել է 40.000 դոլարի դիմաց տունը հետ տալ: «Ստորագրեցի հաշտության պայմանագիրը: Բայց ես չկարողացա այդ գումարը գտնել, 285 քմ տուն է, պիտի պատ դնեինք, որ կարողանայի իմ հատվածը ծախել՝գումարը տալ, որպեսզի գոնե փրկեի քրոջս տունը: Խնդրեցի Նունեին, որ թույլ տա պատ դնենք, տունը վաճառենք, չթողեց»:

Նշենք, որ նախքան հոդվածը հրապարակելը մենք 20 օր շարունակ փորձել ենք պարզաբանումներ ստանալ կառավարության աշխատակից Նունե Պլուզյանիցը, ով հանգստանում էր արտերկրում: Պլուզյանը, սակայն, Հայաստան վերադառնալուց հետո եւս տարբեր պատճառաբանություններով խուսափեց հարցազրույցից: Կառավարության աշխատակիցը հեռախոսազրույցի ժամանակ միայն փոխանցեց, որ ինքն այդ տան առքուվաճառքի հետ կապ չունի, եւ որ իր անունը Չփլախյաններն անտեղի են շոշափում:

Սիրանուշ Չփլախյանը «ForRights.am»-ի միջոցով վիդեոուղերձով դիմում է ՀՀ վարչապետին, քանի որ նամակ է ուղարկել, սակայն այն տեղ չի հասել: «Զանգել-հարցրել եմ` ի՞նչ է եղել իմ նամակը: Ասում են` նորից գրեք: Նունեն էդ բաժնում ա աշխատում, հենց նամակս մտնում է իրենց բաժին, էլ վարչապետին չի հասնում…»:

Արման Ղարիբյան

Հ.Գ.Այսօր Հայաստանում ստեղծվել է մի իրավիճակ, երբ բազմաթիվ մարդիկ «տոկոսի տակ» հայտնվելով կորցնում են իրենց բնակարանները: Դատարանները որոշումներ են կայացնում այս մարդկանց բնակարաններից վտարելու պահանջով՝ թողնելով նրանց անօթևան: Ստացվում է, որ վաշխառուները՝ տոկոսով փող տվողները, պաաշտպանված են օրենքով: Պատահական է, արդյո՞ք, որ Նունե Պլուզյանը կառավարության աշխատակից է: Առաջիկայում մենք առավել մանրամասն կանդրադառնանք այս խնդրին:

Սկզբնաղբյուրը`http://forrights.am/?ln=1&id_=12&page_id=295

Այսօր հրավիրված մամուլի ասուլիսում «ՎԵԼԵՍ» իրավապաշտպան կազմակերպության նախագահ Մարինա Պողոսյանը և փաստաբան Մկրտիչ Դավթյանը կոնկրետ փաստերով և տվյալներով ներկայացրեցին այն դեպքերը, երբ սպառնալիքների ազդեցության ներքո հեռուստաընկերություններն իրավական ոլորտի հետ կապված նախապես տեսագրված հաղորդումները պարտադրված մոնտաժում կամ ընդհանրապես եթեր չեն հեռարձակում:

Առաջին հայացքից՝ այս հայտարարությունը թերահավատության տեղիք է տալիս, քանի որ վերջին տարիներին լրատվամիջոցների վրա ճնշումը զգալիորեն թուլացել է: Բացի այդ, Հայաստանում լրատվամիջոցները շատ են, և, առավել ևս, սոցիալական ցանցերի պայմաններում հնարավոր չէ նույնիսկ ամենաանհաճո տեղեկատվությունը թաքցնել: Եվ եթե որևէ լրատվամիջոց այս կամ այն պատճառով չի հրապարակում որևէ փաստ կամ որևէ տեղեկատվություն, ապա, միևնույն է, միշտ գտնվում են լրատվամիջոցներ, որոնք խոսում են այդ մասին:

Մարինա Պողոսյանը նախ խոսեց այն մասին, թե «Վելես» իրավապաշտպան կազմակերպությունը երկու ամսվա իր գործունեության ընթացքում ինչպիսի սպառնալիքների և ճնշումների է ենթարկվել. «Մենք գիտեինք, որ կհանդիպենք նմանատիպ ճնշումների, և դա շարունակական բնույթ է կրելու: Բայց դա պատիվ չի բերում մեր երկրին, մեր Ոստիկանությանը: Գիտեք` այդ ամենը փոքր-ինչ ծիծաղելի է. մտածում են` է՞լ ինչ կարելի է անել մեր կամքը կոտրելու համար: Ասեմ` միայն մեկ բան կարելի է անել. եթե Ոստիկանությունը և Դատախազությունը գտնվեն իրենց տեղերում և իսկապես աշխատեն, ապա մեր կազմակերպությունը պարզապես կդադարի գործել, քանի որ մեր կարիքը չի զգացվի ընդհանրապես. իրենք կընդունեն բազմաթիվ մարդկանց, նրանց գործերը կտանեն մինչև վերջ, գործը կհասնի դատարան, կգտնվեն և կպատժվեն մեղավորները, և մեր կազմակերպությունն ընդհանրապես գործ չի ունենա անելու»:

Այնուհետև անդրադառնալով բուն թեմային և խոսելով հեռուստաընկերությունների մասին` Մարինա Պողոսյանը ներկայացրեց մի դեպք, երբ վերջերս իրենց դիմել էին Երևան քաղաքից Հասմիկ Հարությունյանը և Շիրակի մարզից Ռուզաննա Ադանալյանը: Նրանք երկուսն էլ պատմել են վաշխառության մասին աղաղակող դեպքերի մասին: Մարինա Պողոսյանի խոսքով` իրենց զանգահարել են «Կենտրոն» հեռուստաընկերությունից և հայտնել, որ «Քո սխալը» հաղորդման շրջանակում ցանկանում են շարունակել վաշխառության մասին այդ գործերը և հրապարակել եթերում.

«Մենք իրենց ներկայացրեցինք Հասմիկ Հարությունյանի և Ռուզաննա Ադանալյանի գործերը, որոնք համապատասխանաբար տուժել էին վաշխառու Կարինե Աղբալյանից և Շիրակի մարզպետարանի Կանանց, ընտանիքների և երեխաների իրավունքների պաշտպանության բաժնի պետի պաշտոնը զբաղեցնող Լուսինե Գինոսյանից: Դեպքերի մասին լուսաբանող հաղորդումը պետք է եթեր հեռարձակվեր անցած երեքշաբթի` ժամը 20:30-ին, բայց մեծ ցավ ապրեցինք, երբ տեսանք, որ հեռուստաընկերությունը եթեր չհեռարձակեց հաղորդումը: Քանի որ այն բավականին խոշոր հեռուստաընկերություն է, չէինք պատկերացնում, որ կարող է վախենալ ինչ-որ ճղճիմ սպառնալիքներից: Տվյալ հաղորդման հաղորդավարուհին ասաց, որ սպառնալիքներ են եղել Ռուզաննա Ադանալյանի հակառակ կողմի` Լուսինե Գինոսյանի և ինչ-որ տղամարդու կողմից»:

Փաստաբան Մկրտիչ Դավթյանը ներկայացրեց մեկ այլ դեպք` կապված «Հ1» հանրային հեռուստաընկերության հետ. «Երբ այդ հեռուստաընկերության մի հաղորդման շրջանակում ներկա էինք գտնվել և դիրքորոշում էինք հայտնել վաշխառուների հետ կապված, հաղորդումը եթեր հեռարձակվեց մոտ 60% կրճատումով: Ես հասկացա, որ «Հ1» գնալու մտադրություն ես այլևս չեմ ունենա: Եթե մենք այս ձևով պետք է շարունակենք մեր երկիրը դեմոկրատացնել, խոսել եվրոպական չափանիշների, մարդու իրավունքների, լրատվամիջոցների ազատության մասին՝ անիմաստ է. Մենք կկանգնենք մի փաստի առաջ, երբ մեր երկրի պատիվը և արժանապատվությունը փրկել չի լինի»:

Որպես ամփոփում` բանախոսները ներկայացրեցին իրենց հետագա անելիքները` շեշտելով, որ ավելի եռանդով են շարունակելու աշխատել, անելու են այնպես, որ նմանատիպ դեպքերը դառնան հանրության սեփականություն, իսկ հանցագործները` ի դեմս վաշխառուների, դատվեն և մեր հասարակության մեջ այլևս չլինեն:

«Երբ որ հիմնում էինք այս կազմակերպությունը չէինք կարող պատկերացնել, որ այսքան շատ տուժած մարդիկ կարող են լինել մեր հասարակության մեջ»,- այսօր՝ հունիսի 18-ին, «Բլից ինֆո» մամլո ակումբում լրագրողների հետ հանդիպման ընթացքում հայտարարեց «Վելես իրավապաշտպան» հասարակական կազմակերպության նախագահ Մարինա Պողոսյանը: Նա նշեց, որ հասարակական կազմակերպությունը հիմնելիս նպատակ ունեին սատարել ոստիկանությանը եւ համագործակցել նրանց հետ, որպեսզի կարողանան արմատախիլ անել վաշխառություն երեւույթը: Նրա խոսքերով՝ կարծում էին, որ ոստիկանները, հասկանալով, որ վաշխառությունը քրիստոնեությանը հարիր չէ, կսատարի իրենց, բայց առաջին մի քանի դեպքերից հետո ի դեմս իրավապահ մարմինների մեծ պատնեշի են հանդիպել: Տիկին Պողոսյանը հայտարարեց, որ մի քանի ամիսների ընթացքում իրենք բացահայտել են վաշխառուների մի քանի խումբ Երեւանում, Վանաձորում եւ Շիրակի մարզում, եւ կենտրոնացել են հենց այդ տարածքների վրա, քանի որ բողոքները հիմնականում այնտեղից են. «Մենք ունենք վաշխառուների խումբ, որ մոտավորապես 10-15 տարի, երեւի թե, գործում է: Մեզ մոտ փաստերը 2008 թվականից են արձանագրված, բայց դրանից առաջ էլ մարդիկ զբաղվել են այդ գործունեությամբ՝ ուղղակի բողոքներ չեն եղել: Մասնավոր խոսակցությունների արդյունքում, քանի որ մեր քաղաքը շատ փոքր է, մենք կարողանում ենք պարզել: Հանցախմբի ղեկավարն է նախկինում Քաղավիացիայի պետ Հովհաննես Երիցյանը, որի գործընկերն է Արտավազդ Այվազյանը: Վերջինս իրավաբանների ընտանիքից է եւ Փաստաբանների պալատի փաստաբան է»: Մարինա Պողոսյանը նշեց, որ այդ հանցախմբում գործում են նաեւ 2 բրոքերներ՝ Արտակ Մարտիրոսյանը եւ Վահե Վարդանյանը, որոնք գտնում են հետագա «զոհերին»՝ այն մարդկանց, ովքեր լավ բնակարաններ ունեն: Ըստ նրա՝ հանցախումբն ունի նաեւ իր նոտարը՝ «Ավան» տարածքի նոտարական գրասենյակի ղեկավար, նոտար Նոնա Գասպարյանը, ունի նաեւ կապեր Հարկադիր կատարման ծառայությունում. «Ի սկզբանե նրանց նպատակը միակն է՝ ծանր կացության մեջ գտնվող մարդկանց էլ ավելի ավելի ծանր կացության մեջ գցել: Մեր բոլոր դեպքերում որեւէ դեպք չկա, որ քաղաքացին գրավ դրած լինի իր գույքը. Ի սկզբանե նրանք քաղաքացուն ստիպում են առք ու վաճառք ձեւակերպել իրենց վրա»: Մարինա Պողոսյանը նշեց, որ տվյալ խմբերը քաղաքացիներից ամեն ամիս վերցնում են գումարի տաս տոկոսը, իսկ առաջին ամսում բրոքերները վերցնում են նաեւ 10 տոկոսի չափով միջնորդավճար, իսկ մարզերի բնակիչները տոկոսները վճարում են նաեւ ոսպով եւ ցորենով: Նա հայտարարեց, որ այդ մարդիկ գտնվում են ոստիկանության հովանավորության ներքո. «Եթե մարդիկ տարիներով զբաղվում են նույն գործունեությամբ, տարիներով այդ մարդկանց վրա գալիս են տարբեր տեսակի բողոքներ, այսինքն՝ այսօր չէ, որ մեր հասարակական կազմակերպությունը ստեղծվել է, եւ բողոքները կան, մենք ուղղակի կուտակում ենք այդ բողոքները: Այսինքն՝ տարիներով նույն մարդու նկատմամբ տարբեր մարդիկ բողոքներ ունեն, դրանք կարճվում են, նյութերը մերժվում են, այսինքն՝ դա նշանակում է հովանավորություն»: Aravot.am-ը հետաքրքրվեց, թե հասարակական կազմակերպությունը իր աշխատանքը կատարելիս ոստիկանության կողմից հանդիպե՞լ է խոչընդոտների, տիկին Պողոսյանը պատասխանեց, որ ամեն մի ասուլիսից հետո իրենք ոստիկանության կողմից արձագանք են ստանում. «Դրանից էլ մենք համոզվում ենք, որ ճիշտ ճանապարհի վրա ենք, տեսնում ենք արձագանք, բայց ոչ ի օգուտ մեզ, այլ ի օգուտ վաշխառուների: Դրանից հետո իմ մեքենայի մեջ հայտնաբերել եմ թմրանյութ, այդ դեպքն անցավ հասկացանք, որ սա ուղղակի մեզ զգուշացում էր, դրանից հետո ավելի տհաճ բան եղավ՝ հասարակական կազմակերպության վրա քրեական գործ են հարուցել՝ շորթման հատկանիշներով: Ես չեմ պատկերացնում մեր շորթումը ո՞րն է, եթե մենք ամեն ինչի մասին զանգվածային ենք խոսում»: Ամի ՉԻՉԱԿՅԱՆ

Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այս հասցեով՝ http://www.aravot.am/2014/06/18/472259/

Այս տարի Հայաստանի քաղաքացիական հասարակությունը համալրվեց եւս մեկ իրավապաշտպան կառույցով, եւս մեկ հասարակական կազմակերպությունով, որի հիմնադիր նախագահը կին է: Մարինա Պողոսյանն իր ակտիվ գործունեությամբ արդեն հասցրել է արժանանալ ինչպես իրավապահ համակարգի, այնպես էլ լրատվամիջոցների ներկայացուցիչների ուշադրությանը: Նրա հետ մեր հարցազրույցը իրավապաշտպան համակարգում կանանց դերի եւ վերջերս նրա նկատմամբ կիրառված բռնության մասին է:

– «Վելես»-ը թեեւ վերջերս է պաշտոնապես գրանցվել որպես հասարակական կազմակերպություն, բայց արդեն մեծ ակտիվություն է ցուցաբերում մարդու իրավունքների պաշտպանության ոլորտում, ինչո՞վ է պայմանավորված այս ակտիվությունը:

– Ընդամենը մի քանի ամսում մեզ են դիմել բազմաթիվ քաղաքացիներ, որոնց իրավունքները խախտվել են, որոնք խարդախության զոհ են դարձել, կորցրել են իրենց տունը: Երբ քեզ են դիմում հուսալքված եւ տուժած անձինք, չես կարող անտարբեր լինել: Այս մարդիկ մեզ էին դիմում դեռեւս այն ժամանակ, երբ մենք չէինք գրանցել մեր կազմակերպությունը, եւ կարելի է ասել՝ ՀԿ գրանցելու անհրաժեշտությունն էլ առաջացավ հենց այդ մարդկանց շահերն առավել արդյունավետ պաշտպանելու համար:

– Հայաստանում կարծես կանայք առավել ակտիվ են մարդու իրավունքների պաշտպանության ոլորտում, հասարակական սեկտրում: Դուք ինչո՞վ կբացատրեք այս միտումը:

– Նախ՝ ես կարծում եմ, որ մարդու իրավունքները պաշտպանելու ցանկությունը պայմանավորված չէ սեռով, եթե դու ցանկանում ես մարդկանց օգնել, անպայման կօգնես, անկախ նրանից՝ դու կին ես, թե տղամարդ: Կանայք հասարակական ոլորտում ավելի ակտիվ են, քանի որ Հայաստանում պաշտոնները հատկապես իրավական ոլորտում զբացեղնում են տղամարդիկ: Դատական համակարգ, դատախազություն, ոստիկանություն, հատուկ քննչական ծառայություն. այս համակարգերը կարծես տղամարդկանց մենաշնորհը լինեն, մինչդեռ մենք բազմաթիվ որակյալ կին իրավաբաններ ունենք, որոնց համար նշված համակարգերում աշխատանք գտնելը շատ բարդ է: Չկարծեք, թե խոսքն իմ մասին է, ես իրավաբանական կրթություն չունեմ եւ որեւէ պաշտոնի չեմ հավակնում, ես ընդամենը ուզում եմ, որ մեր իրավապահ համակարգը իսկապես ծառայի մեր քաղաքացիներին:

– Ինչպիսի՞ փոփոխություններ կբերի կանանց մուտքը իրավապահ համակարգ:

– Ինչպես ցանկացած համակարգում, այստեղ եւս երկու սեռերի առկայությունը միայն դրական կանդրադառնա աշխատանքի որակի վրա: Հատկապես քրեական գործերով կանանց մասնակցությունը կօգնի, որպեսզի խնդիրը լուծվի բացառապես իրավական ճանապարհով, այլ ոչ թե «տղայական» սկզբունքներով: Օրինակ կին դատախազին կամ քննիչին չեն տանի ռեստորաններում «պատիվ տան», որպեսզի նա կոծկի գործը: Ես չեմ ասում, թե կանայք ընդհանրապես կաշառք չեն վերցնի, բայց ակնհայտ է, որ նրանց դեպքում ավելի դժվար կլինի գործը գլուխ բերել այլ եղանակներով:

– «Վելես»-ը մշտապես բարձրաձայնում է Հայաստանում գործող վաշխառուների խմբավորման մասին, տրվում են կոնկրետ անուններ: Արդյո՞ք վտանգավոր չէ պայքարել նման անձանց դեմ, որոնց գործողություններից, ինչպես Դուք եք նշում, տուժել են բազմաթիվ քաղաքացիներ:

– Եթե ես անհանգստանայի ինձ սպառնացող վտանգների մասին, չէի հիմնադրի այս կազմակերպությունը եւ անձամբ չէի մասնակցի այդ քաղաքացիների իրավունքների պաշտպանությանը: Ես վստահ եմ, որ մենք հանուն արդարության ենք պայքարում եւ հասնելու ենք արդարության: Ովքեր անազնիվ են, օրինախախտ են, նրանք պիտի մտահոգվեն վտանգների մասին:

– Տիկին Պողոսյան, վերջերս Դուք ֆիզիկական բռնության էիք ենթարկվել մի տարեց կնոջ շահերը պաշտպանելու ժամանակ (դեպքի առթիվ հարուցված է քրեական գործ), արդյոք նման բիրտ մոտեցումը իրավապաշտպանների նկատմամբ չի՞ հիասթափեցնում Ձեզ:

– Իհարկե, շատ վիրավորական էր ինձ համար այդ միջադեպը, եւ մենք հետամուտ ենք լինելու, որ ինձ եւ այդ տարեց կնոջ վրա հարձակված դատական ակտերի հարկադիր կատարողները պատասխանատվության ենթարկվեն օրենքի ողջ խստությամբ: Սակայն չեմ կարող ասել, թե ես հիասթափվում եմ նման բաներից, նույնիսկ հակառակը, որքան շատ են քեզ ճնշում, այնքան ավելի վճռական ես դառնում, այնքան ավելի ես համոզվում, որ դու պիտի անես այդ գործը եւ կարծես դրանից ավելի ուժեղ ես դառնում: Կարծում եմ, մեզ հետ գործ ունեցած անձինք արդեն հասկացել են, որ մենք հեշտ հանձնվողներից չենք:

Արման Ղարիբյան

Սկզբնաղբյուրը`http://womennet.am/marina-poghosyan/

Քաղավիացիայի վարչության նախկին պետ Հովհաննես Երիցյանից ու նրա շահերի պաշտպան, Փաստաբանների պալատի փաստաբան Արտավազդ Այվազյանից նոր քաղաքացիներ են շարունակում տուժել: Այդ մասին այսօր «Նոյյան տապան» ակումբում ահազանգեցին «Վելես իրավապաշտպան» հ/կ նախագահ Մարինե Պողոսյանը եւ փաստաբաններ Գեղամ Սիմոնյանն ու Մկրտիչ Դավթյանը: Նրանց պատմելով, նախկին պաշտոնյան՝ Երիցյանը, արդեն մի քանի տարի է՝ վաշխառությամբ է զբաղված եւ քաղաքացիներին ԿԲ-ի սահմանած տոկոսադրույքներից մի քանի անգամ ավելի բարձր տոկոսով գումարներ է տալիս. «Վաշխառուների բանդա է ձեւավորվել, եւ մեր շփումները բերում են նույն անունները, այդ մարդիկ ունեն իրենց դատավորները, բրոքերները, նույն վաշխառուների գործերը քննում են նույն դատարաններում»: Տիկին Պողոսյանի խոսքով՝ մոտ տասը քաղաքացի այս պահին Հովհաննես Երիցյանից տուժած կա, տուժածներից մի քանիսը հայտնվել են փողոցում՝ զրկվելով տներից. «Չորս կին մնացել է բաց երկնքի տակ»: Փաստաբան Գեղամ Սիմոնյանն էլ հասարակական չարիք համարեց վաշխառությունը: Փաստաբան Մկրտիչ Դավթյանը նկատեց, որ Քրեական օրենսգրքով է կարգավորվում վաշխառության ոլորտը, բայց Վճռաբեկ դատարանը կանաչ լույս է տվել վաշխառուներին. «Օգտվելով նախադեպային որոշումից, որ վաշխառությունը պետք է ապացուցվի գրավոր փաստաթղթով, նպաստեց վաշխառուներին խուսափել պատասխանատվությունից»: Ըստ նրա, հիմա վաշխառուները ոչ մի գրավոր փաստաթուղթ չեն ձեւակերպում, միանգամից գրավ դրված անշարժ գույքի առք ու վաճառք են ձեւակերպում ու իրենցով են անում»: Գեղամ Սիմոնյանն էլ ասաց, որ մարդիկ վաշխառության մակարդակից անցել են խարդախության մակարդակի. «Նպատակ են հետապնդում ոչ թե տոկոսադրույքները ստանալ, այլ տիրանալ ուրիշի գույքին: Չնչին գումարներով արժեքավոր գույք են ձեռք բերում»: Արփինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ

Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այս հասցեով՝ http://www.aravot.am/2014/04/25/454676/

Հատուկ քննչական ծառայությունում քրեական գործ է հարուցվել «Վելես» իրավապաշտպան հասարակական կազմակերպության նախագահ Մարինա Պողոսյանի եւ քաղաքացի Զինա Գյոզալյանի նկատմամբ բռնություն գործադրելու փաստի առթիվ:

«Վելես» իրավապաշտպան ՀԿ-ի տարածած հաղորդագրության մեջ ասվում է.

«Բռնություն գործադրողները եղել են Դատական ակտերի հարկադիր կատարողները, որոնք մարտի 17-ին Աբովյան փողոցում բնակվող ընտանիքը սեփական տնից վտարելու ժամանակ մարմնական վնասվածքներ են հասցրել նաեւ իրավապաշտպան Մարինա Պողոսյանին, ով դեպքի վայր էր ժամանակ ընտանիքի շահերը պաշտպանելու համար:

Վերոնշյալ հասցեում գրանցված Զինա եւ Կարինե Մելիքյանները ինքնակամ լքել են տարածքը, քանի որ նրանց մասով առկա է եղել դատավճիռ, իսկ տան տատիկը՝ 75-ամյա Զինա Գյոզալյանը բռնությունների թիրախ է դարձել: «Կատարողական թերթիկում Զինա Գյոզալյանի անունը նշված չէր, այսինքն՝ ԴԱՀԿ աշխատակիցներն իրավունք չունեին նրան վտարելու այդ տարածքից, բայց նրանք դա հաշվի չառան եւ անասելի ստորացումների ենթարկեցին վատառողջ կնոջը,- պատմում է իրավապաշտպանը՝ տհաճությամբ վերհիշելով դեպքի մանրամասները: – Մենք երկու անգամ Շտապ օգնություն կանչեցինք 75-ամյա կնոջ համար, բայց նույնիսկ դա չսթափեցրեց հարկադիր կատարողներին, նրանք ծեր կնոջը մազերից  և մարմնի այլ մասերից բռնած ուղղակի նետեցին բետոնե աստիճանների վրա»:

«Վելես» ՀԿ նախագահը փորձել է դեպքի վայրից զանգահարել ՀՀ ոստիկանության «Թեժ գիծ», դա նկատելով ԴԱՀԿ-ի աշխատակիցները նրան եւս բռնությամբ նետել են բետոնե աստիճանների վրա՝ պատճառելով մարմնական վնասվածք:

Մարինա Պողոսյանը եւ Զինաիդա Գյոզալյանն անցել են դատաբժշկական փորձաքննություն, նրանց ստացած վնասվածքներն արձանագրվել են:

Միջադեպից հետո իրավապաշտպանը եւ մյուս տուժած քաղաքացիները դիմել են ոստիկանություն՝ ներկայացնելով հաղորդում հանցագործության մասին, որի հիման վրա էլ հարուցվել է քրեական գործը՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 309-րդ հոդվածի 2-րդ մասով՝ «բռնության գործադրման զուգորդված պաշտոնեական լիազորություններն անցնելը»:

«Մենք հետամուտ ենք լինելու, որպեսզի իրենց լիազորությունները լկտիաբար չարաշահող ԴԱՀԿ աշխատակիցները պատժվեն օրենքի ամբողջ խստությամբ»,- վստահեցնում է իրավապաշտպան Մարինա Պողոսյանը:

Նշենք, որ Երեւանի Աբովյան 38 հասցեում բնակվող քաղաքացիները զրկվել են իրենց սեփականությունից վաշխառուական գործունեություն իրականացնող խմբավորման ծրագրված գործողությունների արդյունքում, որի մասին բազմիցս բարձրաձայնել է «Վելես» իրավապաշտպան ՀԿ-ն, եւ որի վերաբերյալ քաղաքացիները մի շարք բաց նամակներ են ուղղել Հանրապետության նախագահին եւ այլ պաշտոնատար անձանց»:

https://news.am/arm/news/205831.html

Բաց նամակ Հայաստանի Հանրապետության Նախագահ Ս.Սարգսյանին, Հայաստանի Հանրապետության Գլխավոր Դատախազ`Գ.Կոստանյանին, Հայաստանի Հանրապետության ոստիկանապետ` Վ.Գասպարյանին

Հարգելի Պետական Այրեր.

Մի խումբ ՀՀ քաղաքացիներս այլևս չունենալով որևէ հույս իրապահ համակարգի նկատմամբ, դիմում ենք Ձեզ և խնդրում Ձեր լիազորությունների սահմանում վերականգնել մեր խախտված իրավունքները:

Շուրջ հինգ տարի է ինչ մամուլով, հեռուստատեսությամբ և համացանցով բարձրաձայնվել է վաշխառուներ`Հովհաննես Երիցյանի, Արտավազդ Այվազյանի և նրա ընտանիքի կողմից հանցավոր ճանապարհով `բարձր տոկոսներով, մեզ գումարներ տրամադրելու և վաշխառությամբ մեզ ծանր կացության մեջ գցելու միջոցով, խարդախությամբ մեր անշարժ գույքերին տիրանալու փաստերի մասին:

Որպես վերոնշյալի ապացույց ստորև ներկայացնում ենք վերոնշյալ անձանց կողմից վաշխառությամբ զբաղվելու փաստերի մասով մամուլում տպագրված նյութերի և այդ փաստերի հետ կապված հարուցված քրեական գործերի ցանկը.

1. 13.10.2012թ-ին վաշխառու`Նորիկ Այվազյանների ընտանեկան կլանից, իդեմս աղջկա` Լուսինե Այվազյանի և փեսայի`Արմենակ Դալիբալթյանի կողմից տուժած`Ներսես Պողոսյանի մասով «Առավոտ» թերթում հրապարակլվել է «Չկարողանալով տոկոսներ վճարել`վաճառել է տունը և հողամասը» հոդվածը:

2. 17.03.2013թ-ին «Հայկական ժամանակ» թերթում լույս է տեսել հոդված «Նորաշեն 2007 չբացահայտված գաղտնիքներ» վերնագրով, որտեղ նշվել է Հովհաննես Երիցյանի կողմից վաշխառությամբ զբաղվելու փաստի մասին:

3. 2014թ. հունվարին վաշխառու`Հովհաննես Երիցյանի կողմից տուժած`Գայանե Թումասյանի մասով «Հրապարակ» թերթում հրապարակվել է «Մեր օրերի Կորեյկոն» հոդվածը:

4. 23.01.2014թ-ին վաշխառու` Հովհաննես Երիցյանի կողմից տուժած`Գայանե Թումասյանի մասով «168 Ժամ» թերթում «Օգնեք վերադարձնենք մեր տունը» հոդվածը:

5. 27.02.2014թ-ին վաշխառուներ`Արտավազդ Այվազյանի և Հովհաննես Երիցյանի կողմից տուժածներ`Զինա և Կարինե Մելիքյանների մասով «168 Ժամ» թերթում տպագրված «Բաց նամակ ՀՀ Նախագահին» հոդվածը:

6. 09.04.2014 թ «Տուժողները դիմել են Առավոտին» հոդվածում ներկայացրել ենք Հովհաննես Երիցյանի և նրա հանցակից Արտավազդ Այվազյանի խարդախ գործելակերպի մասին։

Վերոնշյալ անձանց կողմից վաշխառությամբ հափշտակած գումարների և անշարժ գույքերի փաստերի մասին վերջին անգամ ցուցադրվել է հեռուստատեսությամբ 23.03.2014թ-ին «Արմենիա» հեռուստաալիքի «Սուր Անկյուն» հաղորդաշարով:

Նշենք ավելին`16.09.2011թ-ին Նարինե Ժորայի Հակոբյանը դիմում է ներկայացրել ՀՀ Գլխավոր Դատախազին, որում նշել է, որ Արտավազդ Նորիկի Այվազյանը և Վազգեն Կառլենի Հարությունյանի վաշխառության գործունեության արդյունքում ինքը հայտնվել է ծանր կացության մեջ։

Այժմ ներկայացնենք վերոնշյալ փաստերի հիման վրա հարուցված քրեական գործերի շարքը.

–17.01.2012թ. Նարինե Հակոբյանի հաղորդման հիման վրա Արտավազդ Այվազյանի կողմից վաշխառությամբ զբաղվելու փաստի առթիվ ՀՀ Ոստիկանության Երևանի Կենտրոնի քննչական բաժնում ՀՀ քր. օրենսգրքի 213 հոդվածի 1-ին մասի հատկանիշներով հարուցվել է քրեական գործ,որը մի քանի ամիս անց`17.08.2012թ-ին կարճվել է:

Նույն ճակատագրին է արժանացել վաշխառու Նորիկ Այվազյանի ընտանեկան կլանից տուժած Ներսես Պողոսյանի հաղորդման հիման վրա թիվ 14101512 քրեկան գործի ճակատագիրը,որը ներկայացնում ենք ստորև.

-25.01.2012թ. ՀՀ քրեական օրենսգրքի 213հ-ի 1-ին մասի հատկանիշներով Ներսես Պողոսյանի հաղորդման հիման վրա Արաբկիրի քննչական բաժնում հարուցվել է թիվ 14101512 քրեկան գործը:
-27.07.2012թ. Արաբկիրի քննչական բածնի քննիչ Ա.Արամյանի կողմից կայացվել է որոշում,թիվ 14101512 քր. գործով Ներսես Պողոսյանին ճանաչել տուժող:
-10.09.2012թ. թիվ ԵԱՔԴ/0152/06/12 գործով դատարանը բավարարել է քննիչի
միջնորդությունը և Ն.Այվազյանի փես`թիվ 14101512 քրեական գործով մեղադրյալ`Արմենակ Կարապետի Դալիբալթյանի նկատմամբ որպես խափանման միջոց է ընտրել կալանքը:
– 27.09.2012թ. ժամը 23:00-ին «Բագրատաշենի» սահմանային անցակետում բերման է ենթարկվել,սակայն նրա նկատմամբ դատարանի կողմից խափանման միջոց կալանք կիրառելու որոշումը,քննիչի կողմից փոփոխվել է և որպես խափանման միջոց է ընտրվել չհեռանալու մասին ստորագրությունը, որը Հայաստանում նման դեպքերում, կարելի է ասել երբևիցե չի կիրառվել:
-28.09.2012թ. թիվ 14101512 քր. գործով բավարար ապացույցներ ձեռք բերելու հիմքով, ՀՀ քրեական օրենսգրքի 213հ-ի 2-րդ մասի 1-ին և 2-րդ կետերի հատկանիշներով Արմենակ Դալիբալթյանին մեղադրանք է առաջադրել:

– 25.11.2012թ. քննիչը այս անգամ արդեն այլ կերպ ներկայացնելով և հիմնավորելով քր. գործում առկա նույն ապացույցները և դրանց վրա հիմնված իր դիրքորոշումը, Արմենակ Դալիբալթյանի արարքը այս անգամ որակելով այլ կերպ, հանցակազմի բացակայության հիմքով դադարեցրել է նրա նկատմամբ հետապնդումը և կարճել ՀՀ քր. օր-ի 213-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին և 2-րդ կետերի հատկանիշներով հարուցված քր. գործի վարույթը:

Ձեր ուշադրությունն ենք հրավիրում այն փաստի վրա,որ 2012թ-ի հունվար ամսին Արտավազտ Այվազյանի և նրա ընտանիքի անդամների կողմից իրականացված վաշխառության փաստերի առթիվ Երևան քաղաքի, թե Կենտրոնի և թե Արաբկիր քննչական բաժիններում, ՀՀ քրեական օրենսգրքի 213 հոդվածի հատկանիշներով հարուցված քրեական գործերով հաստատվել են Այվազյանների ընտանիքի կողմից վաշխառությամբ զբաղվելու փաստը:

Կարևոր ենք համարում նշել նաև այն փաստը,որ վաշխառուների այս թնջուկը միշտ եղել է պաշտպանված և գործել է շատ կազմակերպված:

Ուշադրության է արժանի նրանցից յուրաքանչյուրի դերը վաշխառության այս բազմաթիվ
գործերի մեջ:

Այսպես`դատական մի քաղ. գործով Արտավազդ Այվազյանը,որպես փաստաբան հանդես է գալիս հայցվոր` Հովհաննես Երիցյանի վաշխառությամբ գոյացած պարտքերի պաշտպանությամբ,իսկ մեկ այլ քաղ. գործով`Արտավազդ Այվազյանը, Հովհաննես Երիցյանից

շինծու առուծախի պայմանագրով տիրանալով քաղաքացի Կարինե Մելիքյանի. սեփականություն հանդիսացող անշարժ գույքին և արհեստական ճանապարհով ապահովելով իր «բարեխիղճ ձեռք բերողի» կարգավիճակը, ոչ միայն վտարել է քաղ. Կարինե, Զինա, Թամարա Մելիքյաններին, Զինաիդա Գյոզալյանին իրենց միակ կացարանից, այլ նաև որպեսզի ապահովի իր ենթադրյալ իրավունքների խախտմամն հանգամանքը, ձևական դատի է տալիս Հովհաննես Երիցյանին։

Հարց է առաջանում, ինչպե՞ս կարող է նույն անձը մի քաղ. գործով, որպես փաստաբան պաշտպանել քաղաքացու, որի դեմ մեկ այլ քաղ. գործով հայց է ներկայացրել դատարան:

Եզրակացությունը սույն փաստով թողնում ենք Ձեզ:

Նշենք, որ այս պահին ՀՀ ոստիկանության ՔԳՎ Երևան քաղաքի Նոր Նորքի քննչական բաժնում Գայանե Թումասյանի բողոքի հիման վրա, Հովհաննես Երիցյանի սանիկ Վահե Վարդանյանի կողմից, կեղծ փաստաթղերի օգտագործման միջոցով գործարքի կնքման և վերջինիս սեփականությանը տիրանալու առթիվ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 325-րդ հոդվածի առաջին մասի հատկանիշներով հարուցվել է քրեական գործ:

Նշենք նաև, որ ՀՀ ոստիկանության ՔԳՎ Երևան քաղաքի վարչության Կենտրոնի քննչական բաժնում վաշխառության հատկանիշներով ՀՀ քր օր –ի 213 հ 1 մասով քրեկան գործ է հարուցվել նաև Հովհաննես Երիցյանի փաստաբան՝ Արտավազդ Այվազյանի նկատմամբ, որը Հովհաննես Երիցյանի և Վահե Վարդանյանի հետ` նույն խարդախ-վաշխառուական սխեմայի գործադրմամբ, մասնaկացել է մեկ այլ տուժողի՝ Կարինե Մելիքյանի սեփականության հափշտակմանը։
Այսպիսով, ամբողջացնելով մեր Բաց Նամակը, նշենք այս թնջուկի ղեկավար դեմքերին,դրանք են`վաշխառությամբ գումարներ տրամադրող`Հովհաննես Երիցյան և Նորիկ Այվազյան:

Նշեք նաև այդ գումարները գործի մեջ են դնող անձանց,դրանք են` Նորիկ Այվազյանի չաշխատող աղջկը`Լուսինե Այվազյանը, չաշխատող փեսան`Արմենակ Դալիբալթյանը և որդին` Արտավազդ Այվազյանը,ինչպես նաև Հովհանես Երիցյանի սանիկ, միջնորդ՝ Վահե Վարդանյանը, բրոկեր-միջնորդ Արտակ Մարտիրոսյանը, «Կոնվերս» բանկի աշխատակից Վարդան Գինոսյանը և այլոք։

Նրանք ունենք նաև իրավական դաշտում պաշտպանական կողմը ապահովող փաստաբան, հանձինս`Արտավազդ Այվազյանի:

Իսկ նրանց «բիզնեսին» պաշտպան `«կրիշ» է հանդիսանում Նորիկ Այվազյան, որը իր ԵՊՀ–ի իրավաբանական ֆակուլտետի բազմամյա տարիների արդյունքում ձեռք բերած նախկին ուսանող, ներկայիս պաշտոնյա մտերիմների միջոցով, կարողանում է զրոյացնել յուրաքանչյուր հիմնավոր մեղադրանք, որը ուղղված է իր բիզնեսի`վաշխառության զարգացմանը և ունենք հիմնավոր մտավախություն որ այս քրեակն գործերն էլ կարժանանան նախկինում ձևականորեն հարուցված և կարճված գործերի ճակատագրին և անպատիժ կմնա այս հանցախումբը։

Այժմ Ձեզ ներկայացնելով վերոնշյալ անձանց կողմից 2006-ից մինչ օրս կատարած վաշխառության և դրա միջոցով`խարդախությամբ, մեզանից առանձնապես խոշոր չափերի տոկոսագումարներ ստանալու և կեղծ առուվաճառքների միջոցով մեր սեփականություն հանդիսացող անշարժ գույքերին տիրանալու սեղմ պատմությունը, որոնց գրավոր ապացույցները պատրաստ ենք ներկայացնել ցանկացած պահի:

Հարգելի պարոն` Նախագահ, պարոն`Ոստիկանապեստ և պարոն`Գլխավոր Դատախազ.

Համոզված ենք, Դուք, որ ի պաշտոնե ՀՀ Սահմանադրությամբ կոչված եք պաշտպանելու մեր`ՀՀ քաղաքացիներիս իրավունքերը և ազատությունները, թույլ չեք տա վաշխառուներ` Հովհաննես Երիցյանին և Այվազյանների ընտանեկան կլանին, որոնք իրենց հանցավոր գործունեությամբ ոչ միայն վնաս են հասցնում մի կողմից մեր երկրի տնտեսական հարաբերություններին, խախտում նրա տնտեսության ոլորտի իրավակարգը, վնասում տնտեսական շրջանառության առանձին մասնակիցների, հասարակության, պետության տնտեսական շահերը այլ նաև նպաստում այլ`առավել վտանգավոր հանցագործությունների կատարմանը և քաղաքացիների համար ծայրահեղ ոչ ձեռնտու պայմաններում, կեղծ առուվաճառքների միջոցով`խարդախությամբ, գույքային վնաս են պատճառում տնտեսավարող սուբյեկտներին և առանձին քաղաքացիներիս, համոզված ենք, որ մեր այս բողոքի կոչը չի մնա անհետևանք և վաշխառուները օրենքով սահմանված կարգով կենթարկվեն պատասխանատվության և իրենց արժանի պատիժը կստանան,այլ ոչ թե քննչական մարմինների կողմից ընդունված ձևական որոշումներով կխուսափեն պատասխանատվությունից և կվայելեն իրենց հափշտակած ավարը:

Հարգանքներով`

1. Գայանե Թումասյան
2. Կարինե Մելիքյան
3. Ներսես Պողոսյան
4. Հակոբ Պողոսյան
5. Նարինե Հակոբյան
6. Զինա Մելիքյան
7. Թամարա Մելիքյան
8. Զինաիդա Գյոզալյան
Քաղաքացիների բողոքի ձայնին են միանում նաև`

1. «Մարդ և Օրենք» իրավաբանական ծառայություն տրամադրող ընկերությունը,հանձինս նրա տնօրեն, ՀՀ Փաստաբանների պալատի փաստաբան`Մկրտիչ Դավթյանը:
2. «Վելես» իրավապաշտպան ՀԿ նախագահ` Մ.Պողոսյանը:
3. ՀՀ Փաստաբանների պալատի փաստաբան`Գեղամ Սիմոնյանը:
Սկզբնաղբյուրը`

https://168.am/2014/04/15/353845.html

Հովհաննես Երիցյանի եւ Արտավազդ Այվազյանի գործելակերպից մի խումբ տուժածներով դիմում ենք Ձեզ եւ խնդրում ենք օգնել՝ տեղադրելով այս հոդվածը օրաթերթում: Խնդրում ենք, որպեսզի տեղադրեք Հովհաննես Երիցյանի լուսանկարը, որը տրամադրում ենք Ձեզ: Նաեւ անհարմար զգալով, բայց ստիպված ենք Ձեզ ուղարկել Հովհաննես Երիցյանի 03. 03. 2014թ. հեռախոսազրույցը Զինա Մելիքյանի հետ, որից Ձեզ համար պարզ կդառնա, թե ինչպիսի քրիստոնյա է Հովհաննես Երիցյանը: Կանխավ շնորհակալություն: Կարդացինք 25. 03. 2014թ. Ձեր օրաթերթում զետեղված նյութը՝ «Շանտաժ աղերսանքով» եւ բավականին զարմացանք, որ Հովհաննես Երիցյանն իր վաշխառուական գործունեությանը զուգահեռ՝ ծավալել է ժուռնալիստական գործունեություն` հիմա էլ մամուլի միջոցով հանրությանն է մոլորեցնում: Խոսքը վերաբերում է մեզ`«եկեղեցու անվանի շինարար», նախկին քաղավիացիայի պետ Հովհաննես Երիցյանի եւ ՀՀ փաստաբանների պալատի փաստաբան Արտավազդ Այվազյանի (արտոնագիր 693103 2000թ.) վաշխառուական եւ խարդախ գործելակերպից տուժածներիս։ Մենք տուժածներով համախմբվել ենք, որպեսզի կարողանանք պայքարել իրենց «ամենակարող եւ անպարտելի» ներկայացնող խարդախների դեմ եւ դիմել ենք «Վելես» իրավապաշտպան հասարակական կազմակերպությանը՝ ի դեմս նախագահ Մարինա Պողոսյանի, որին Հովհաննես Երիցյանը ներկայացնում է իբր մեր ընկերուհի։ Նրա նմանատիպ սուտ հայտարարությունները մամուլով միտված են իրավապահ մարմիններին եւ հանրությանը մոլորության մեջ գցելուն։ Սուտը Հովհաննես Երիցյանի մշտական ուղեկիցն է, ստով է, որ նա բոլորիս գցել է ծայրահեղ ծանր կացության մեջ, ստով է նա իր հանցախմբի անդամների՝ փաստաբան Արտավազդ Այվազյանի, բրոքեր Արտակ Մարտիրոսյանի, իր սանիկ Վահե Վարդանյանի եւ այլոց հետ տիրացել մեր ունեցվածքին։ Եկեղեցիներ կառուցելու մասին Հովհաննես Երիցյանի լեգենդներն էլ մեզ համար նորություն չեն, ինչպես նաեւ նրա լկտի հայհոյանքներն ու զենքը թափահարելով սպառնալիքներ շաղ տալը: Հովհաննես Երիցյանի եւ Արտավազդ Այվազյանի հանցախմբից տուժածներով բազմաթիվ նամակներով դիմել ենք նաեւ Ձեր խմբագրությանը, սակայն օրաթերթը հարկ է համարել անդրադառնալ միայն մեծն բարերար Հովհաննես Երիցյանի նամակին։ Ձեր օրաթերթը միայն 13.10.2012թ. է անդրադարձել Ներսես Պողոսյանի նամակին՝ «Չկարողանալով տոկոսներ վճարել՝ վաճառել է տունը եւ հողամասը» հոդվածով՝ գրված Ձեր օրաթերթի լրագրող Ռուզան Մինասյանի կողմից: Հրապարակումներ եղել են այլ թերթերում էլ, մամուլի կենտրոններում, հեռուստածրագրերում, ինտերնետում։ Անհասկանալի է Հովհաննես Երիցյանի դիրքորոշումը, թե իբր բոլորը կաշառված եւ վարձատրված են։ Արդյո՞ք սեփական փորձի բարձրաձայնում է։ Փաստորեն, մեր օրերի Կորեյկոն` ինքը` Հովհաննես Երիցյանը, այժմ իրեն մամուլով ներկայացնում է որպես մեր օրերի Յուրի Դետոչկին եւ վաշխառությամբ ու խարդախությամբ դիզած փողերով վանքեր է կառուցում: Կարծում ենք, որ իրավապահ մարմինները վերջապես կպարզեն, թե որտեղից է գոյացել այն մեծ գումարները, որ Հովհաննես Երիցյանը շռայլորեն, բարձր տոկոսներով տալիս է ժողովրդին: Արդյո՞ք սա վերջինիս քաղավիացիայի պետի պաշտոնավարության ընթացքում այլեւայլ ճանապարհներով ձեռք բերված փողերի լվացման գործընթաց չէ: Եկեղեցին բարեպաշտության ծածկոց չի, որով ցանկանում է ծածկվել եւ իր կեղտերը ծածկել Հովհաննես Երիցյանը։ Պատմությունից մեզ ծանոթ են նաեւ վանքի ներսում վանքի հավերն ուտողներ էլ: Ինչ վերաբերում է դեպքերի երիցյանական բարբաջային շարադրանքին, ելնելով նախաքննության շահերից, կարծում ենք՝ ճիշտ չէ նույնիսկ անդրադառնալը, քանի որ ի գիտություն խմբագրության՝ ՀՀ ոստիկանության ՔԳՎ Երեւան քաղաքի վարչության Նոր Նորքի քննչական բաժնում, Գայանե Թումասյանի դիմումի հիման վրա, Արմավիրի մարզի Փարաքար գյուղի Բաղրամյան փողոցի 1-ին նրբանցքի թիվ 10 հասցեում գտնվող տան օտարման գործարքին մասնակցած Հովհաննես Երիցյանի, իր սանիկ Վահե Վարդանյանի կողմից, կեղծ փաստաթղթերի օգտագործման միջոցով քաղաքացիաիրավական գործարքի կնքման հնարավորության պարզման նպատակով, ՀՀ քրեական օրենսգրքի 325-րդ հոդվածի առաջին մասի հատկանիշներով հարուցվել է քրեական գործ: Նշենք նաեւ, որ ՀՀ ոստիկանության ՔԳՎ Երեւան քաղաքի վարչության Կենտրոնի քննչական բաժնում վաշխառության հատկանիշներով քրեական գործ է հարուցվել նաեւ Հովհաննես Երիցյանի փաստաբան Արտավազդ Այվազյանի նկատմամբ, որը Հովհաննես Երիցյանի եւ Վահե Վարդանյանի հետ` նույն խարդախ-վաշխառուական սխեմայի գործադրմամբ, մասնակցել է մեկ այլ տուժողի՝ Կարինե Մելիքյանի սեփականության հափշտակմանը: Հանցախմբից տուժածներս բազմաթիվ ենք՝ Գայանե Թումասյան, Կարինե եւ Զինա Մելիքյաններ, Զինա Գյոզալյան, Նարինե Հակոբյան, Սուրեն Պեպանյան, Ներսես Պողոսյան, Հակոբ Պողոսյան, Ռոբերտ Պետրոսյան: Հարգելի խմբագրություն, 23.03.2014թ. «Սուր անկյունով» հնչել է մեծն բարերար Հովհաննես Երիցյանի բնավ ոչ եկեղեցական, լկտի սեռական բնույթի հայհոյանքներով ու սպառնալիքներով ձայնագրությունը՝ 26-ամյա Ջինա Մելիքյանին ուղղված, որի ձայներիզը սիրով տրամադրում ենք նաեւ Ձեզ, որը լսելով՝ Ձեզ համար պարզ կդառնա մեծն բարերար Հովհաննես Երիցյանի իրական էությունը եւ մաղթում հաճելի ունկնդրում։ Գայանե Թումասյան, Կարինե եւ Զինա Մելիքյաններ, Զինա Գյոզալյան, Նարինե Հակոբյան, Սուրեն Պեպանյան, Ներսես Պողոսյան,Հակոբ Պողոսյան, Ռոբերտ Պետրոսյան «Առավոտ» օրաթերթ

Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այս հասցեով՝ http://www.aravot.am/2014/04/09/449108/

Երեկ մարտի 18-ին ՀՀ Արդարադատության նախարարության, դատական ակտերի հարկադիր կատարման ծառայությունը, վտարման գործողություններ կատարեց Երևանի Աբովյան փողոցի 38 1/9 հասցեյում: SHAMSHYAN.com-ը ստորև ներկայացնում է տվյալ հասցեյի բնակչուհի Իդա Մելիքյանի բաց նամակը որը ուղղված է հանրությանը: Ցանկանում եմ իմ այս բաց նամակով դիմել Ձեր և հանրության օգնությանը, քանի որ բոլոր իրավական դռները փակվում են իմ առաջ: Հայցելով պաշտոնական այրերի մարդկային վերաբերմունքը` թակել եմ բոլոր իրավական դռները, սակայն որևէ տեղից առ այսօր չեմ ստացել որևէ օգնության նշույլ անգամ: Ավելին, ստիպված բաց նամակով դիմում եմ Ձեզ և հանրությանը, քանի որ նախօրեին` 25.02.2014թ., հանդիպել եմ ԴԱՀԿ աշխատակից Պ. Հովհաննիսյանին, տեղեկացրել եմ, որ վտարման մասին կատարողական թերթ եմ ստացել 20.02.2014թ., որն իմ ընտանիքի համար դաժան անակնկալ էր, և խնդրել եմ որոշ ժամանակ տրամադրել ինձ և իմ ընտանիքին` ինչ-որ մի անկյուն գտնելու համար: Վերջինս, սակայն, ինձ և իմ ընտանիքին (որը բաղկացած է 4 հոգուց. տատիկս` 75 տարեկան, վատառողջ մայրս և քույրս) տվեց 24 ժամ ժամանակ` տարածքն ազատելու համար, որը մեր միակ կացարանն է և ապրուստի միջոցը: Նրա վրա չազդեց նույնիսկ ՀՀ Ոստիկանությանը` մեր նկատմամբ կատարված հանցագործության` խարդախության և վաշխառության մասին իմ տված հաղորդման կտրոնը: Համառոտ նկարագրեմ ողջ պատմությունը: Ես Քրիստինե և Աշխեն Վարդանյաններից 2009թ. վերցրել եմ 16000 ԱՄՆ դոլար սեփական բիզնեսիս համար` ամսական 5 տոկոսով և 10 տոկոս միջնորդավճարով: Անմիջապես հաջորդ ամսվանից պահանջեցին ամբողջ գումարը հետ վերադարձնել: Սակայն ես պատրաստ չէի այդ գումարը հետ վերադարձնել: Վարդանյանները, որպես «լավություն», ասացին, որ եթե չտամ գումարը` կդառնա ամսական 20 տոկոս: Այդպիսով այդ գումարը շատ կարճ ժամանակում դարձավ 60 000 դոլար: Քանի որ օր օրի աճում էր գումարը, ես չէի հասցնում տոկոսները վճարել, ստիպված խնդրեցի մորս` իրեն սեփականության իրավունքով պատկանող անշարժ գույքը գրավադրի անհատի մոտ: Ծանոթներիցս իմացա ոմն Գևորգի մասին, որը զբաղվում էր տոկոսով գումարներ տալու միջնորդությամբ. նա ծանոթացրեց ոմն Սարգիսի հետ (իբր գումարը Սարգիսինն է) և ասաց, որ պետք է գույքը գրավադրվի Սարգիսի բարեկամ Անուշի անունով: Նոտարում հայտնի դարձավ, որ որպես գումարի երաշխիք` պետք է ոչ թե գրավադնենք գույքը, այլ առք ու վաճառք պետք է ձևակերպենք նրա անունով: 23.04.2010թ. Աբովյան 38 1/9 հասցեում գտնվող մեր տարածքն առուվաճառք ձևակերպեցինք Անուշ Գրիգորյանի անունով` ստանալով 68 000 ԱՄՆ դոլար, նրանք այդ գումարից 10 տոկոս միջնորդավճար և 6800 ԱՄՆ դոլար և առաջին ամսվա 5 տոկոս 3400 դոլարը վերցրեցին, փաստացի տվեցին 58 700 ԱՄՆ դոլար: 29.04.2010թ. տրվել է սեփականության վկայական Անուշ Գրիգորյանի անունով: Անուշ Գրիգորյանի տոկոսները և մայր գումարը տալու համար դիմեցի Արտակին, որին ճանաչում եմ վերը նշված Վարդանյանների միջոցով, որը նույնպես միջնորդ էր: Նա ինձ ծանոթացրեց Քաղավիացիայի նախկին պետ Հովհաննես Երիցյանի հետ, վերջինս ներկայացավ, որ նա գեներալ է, և, թե շատ պարկեշտ մարդ է: 17.08.2010թ. Անուշ Գրիգորյանը առուվաճառք արեց մեր խանութը Հովհաննես Երիցյանի անունով` ամսական 4 տոկոսով և 10 տոկոս միջնորդավճարով: Հ. Երիցյանը տվեց 100000 ԱՄՆ դոլար, որից պահում արվեց 10000 ԱՄՆ դոլար` որպես միջնորդավճար, և 4000 դոլար` որպես տոկոս: Փաստացի տրվեց 86000 ԱՄՆ դոլար, որից 78200 ԱՄՆ դոլարը տվել եմ Անուշին` որպես 68000 ԱՄՆ դոլար մայր գումար, և 10200 ԱՄՆ դոլար` երեք ամսվա տոկոս: Երեք ամսվա համար վճարել եմ ավելի քան 20.400 ԱՄՆ դոլար` որպես տոկոսներ և միջնորդավճարներ: Հ. Երիցյանի գումարը և տոկոսները վերադարձնելու համար ոմն Էդիկի, Մառայի և Ռոբերտի միջոցով ծանոթացա Արտավազդ Այվազյանի հետ, որը, հետագայում պարզվեց` փաստաբան է, և նրա հայրը ՀՀ պետական համալսարանի դասախոս Նորիկն է: 23.11.2010թ. Հ. Երիցյանը մեր խանութը առքուվաճառք արեց Ա. Այվազյանի անունով: Ա.Այվազյանը մեզ տվեց 123000 ԱՄՆ դոլար, որից պահվեց առաջին ամսվա 5 տոկոսը` 6150 ԱՄՆ դոլար, և 10 տոկոս միջնորդավճար` 12300 ԱՄՆ դոլար: Փաստացի նա մեզ տվեց 104 550 ԱՄՆ դոլար: Նշեմ, որ Երիցյանն ինձ ծանոթացրել էր իր սանիկ Վահեի հետ, որպեսզի տոկոսները նրան փոխանցեի: Այժմ Արտավազդ Այվազյանը պահանջում է կամ իրեն տալ 200.000 ԱՄՆ դոլար, կամ ազատենք խանութի տարածքը, որտեղ այսօր ապրում է իմ ընտանիքը: Նշեմ, որ մայրս Հովհաննես Երիցյանին և Արտավազդ Այվազյանին չի ճանաչում, և չի եղել մորս թույլտվությունը, որ Անուշը վաճառի խանութը նրանց:

http://shamshyan.com/hy/article/2014/03/18/7780/1403181910591/