[:am]https://www.youtube.com/watch?v=ci4Hdb5c7l8&t=2s[:]

[:am]՛՛…Փաստորեն Իսրայել Սարգսյանի կողմից Մովսես Ներսիսյանի հնարավոր սպանությունը 01.02.2014թ. հաջողվել է իրականացնել, դիակը թաքցնել, ավտոմեքենան Զվարթնոց օդանավակայանում թողնել և հնարավոր բոլոր հետքերից ազատվել ՀՀ ոստիկանության աշխատակիցների կողմից իրականացված գաղտնի դիտարկման պայմաններում… ՛՛

 [:]

[:am]

Սեպտեմբերի  7-ին՝ ժամը 12:00-ին Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում (դատավոր Մարտիրոսյան Մնացական) քննվելու է իրավապաշտպան Մարինա Պողոսյանի դեմ  ՛՛պատվերի շրջանակներում՛՛հարուցված   քրեական գործը:  

Խնդրում ենք ներկա գտնվել դատական նիստին և լուսաբանել այն՝ այդպիսով նպաստելով գործի քննության թափանցիկությանն ու օբյեկտիվությանը:[:en]

On September  7  at 12:00, the Court of First Instance of Kentron and Nork-Marash Administrative Districts (Judge Mnatsakan Martirosyan) will examine the fabricated criminal case against human rights defender Marina Poghosyan.

Please attend the trial and cover it, thus contributing to the transparency and objectivity of the investigation.[:]

[:am]

[:en]

On September 11, 2015 the General Jurisdiction Court of Kentron and Nork-Marash Administrative Districts sanctioned in gross violation of law provisions conducting ‘Internal watch’ investigation and search action against human rights activist Marina Poghosyan. ‘Internal watch’ is a type of investigation and search actions through which law enforcement representatives follow the person, watch his/her activity in his/her apartment and record the findings. This can be done with and without special technical devices. Moreover, according to the RA Law on Investigation and Search Actions, investigation and search activities may be taken only when a person is suspected of committing a grave or extremely grave crime, and it is impossible to get the necessary information through any other way. Whereas, Marina Poghosyan was not involved as a suspect in the criminal case initiated under Article 178(3)(1) (committing extremely large-scale fraud), RA Criminal Code as of August 17, 2015. And some days after the decision to take ‘Internal watch’ investigation and search action, on September 14, 2015 she was questioned as a witness and about a month later, on October 19, 2015 L. Yolchyan, investigator at the Investigation Division of Arabkir Administrative District, RA Investigative Committee, decided to discontinue the criminal proceedings due to lack of elements of crime. On July 28, 2016 the discontinued criminal proceedings were reopened and Marina Poghosyan was involved as an accused. In response to Marina Poghosyan’s inquiry of August 17, 2016 on taking ‘Internal watch’ investigation and search action against her, A. Asatryan, acting head of the General Department for Criminal Intelligence, RA Police, answered in his letter of August 26, 2016 that in the period of January 1, 2014 – August 26, 2016, no investigation and search action was taken; in other words, he provided obviously false information. However, according to the court ruling, ‘Internal watch’ investigation and search action must be taken within a 5-day period; this means that it might not be postponed and must have been taken back in September 2015. Marina Poghosyan learnt about the action taken against her no sooner than in August, 2017, during the trial examination of the criminal case initiated against her illegally. On July 17, 2017 HCA Vanadzor filed a relevant crime report with the RA Prosecutor General’s Office.   Instead of making a decision based on the crime report, the RA Prosecutor General’s Office sent it to the Internal Security Department of the RA Police without informing the Organization. On August 15, 2017 HCA Vanadzor got a letter signed by A. Hakobyan, Colonel of Police and Head of the Internal Security Department of the RA Police, commenting on the reasons why in response to Marina Poghosyan’s inquiry of August 17, 2016, A. Asatryan, acting head of the General Department for Criminal Intelligence, RA Police, answered in his letter of August 26, 2016 that no investigation and search action was taken against her. According to A. Hakobyan, the answer concerned only one of the RA Police units, and the General Department for Criminal Intelligence of the RA Police does not keep record of any other units. It should be noted that the response letter of A. Asatryan, acting head of the General Department for Criminal Intelligence, RA Police, of August 26, 2016 does not mention any particular unit but rather the “RA Police Units”. Therefore, A. Hakobyan’s statement is groundless. As for the suspect status, Colonel of Police A. Hakobyan believes that the concepts of “suspect” and “is suspected” are not the same. And he also considers lawful taking ‘Internal watch’ investigation and search action against Marina Poghosyan in her status of witness. On August 22, 2017 HCA Vanadzor applied on this issue to the RA Prosecutor General’s Office for the second time and expressed its position that the RA Police is not the institution to respond to the inquiry addressed to the RA Prosecutor General’s Office and demanded to provide the decision based on the report. The RA Prosecutor General’s Office has not answered yet.

Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ՝ http://hcav.am/en/events/4-9-17-3-en/ © 1998-2016 Հելսինկյան Քաղաքացիական Ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակ

[:]

[:am]

Հայտնի դերասանուհի, բազմաթիվ մրցույթների դափնեկիր, ՀՀ վաստակավոր արտիստ Լուսինե Կիրակոսյանը դարձել է խաբեության զոհ: Հանուն հարազատ եղբոր ընտանիքի՝ կորցնելով ամբողջ ունեցվածքը, ոսկեղենը, հիմա էլ կանգնած է բաց երկնքի տակ մնալու վտանգի առաջ: SHAMSHAYN.com-ի թղթակցի հետ զրույցում նա ասաց. «Տարիներ առաջ հարազատ եղբայրս իր տղայի հարսանիքի համար մի կնոջից տոկոսով գումար է վերցնում, սակայն տոկոսները գնալով կուտակվում են և դառնում մի կլորիկ գումար: Եղբայրս չի կարողանում հետ վճարել այդ գումարը ու կինը, ով գումարը տվել էր, սկսում է փորձեր անել՝ տիրանալ նրա տներին և նրանց ամբողջ ունեցվածքին, իսկ աշխատավարձների վրա կալանք է դրվում: Եղբորս տղան, տեսնելով, որ իրավիճակը վերահսկողությունից դուրս է գալիս, գործն էլ դատարանում է, եկավ, ինձ խնդրեց, որ գումար վերցնեմ մի տեղից և տամ իրեն: Ես տոկոսով գումար վերցրի, իսկ նա խոստացավ, որ ամեն ամիս կուղարկի տոկոսները, սակայն երկու ամիս ուղարկելուց հետո այլևս չուղարկեց: Քանի որ գումարը ես էի վերցրել, սկսեցին ինձնից պահանջել այն: Որոշ ժամանակ անց եղբորս մյուս տղան է ընկնում գումարային քաշքշուկի մեջ ու կրկին ինձ է դիմում, ես էլ ստիպված տունս գրավ դրեցի և գումարը տվեցի իրեն: Դա էլ արեցի, ոսկիներս էլ գրավ դրեցի, ամեն ինչ արեցի, ես մնացի ձեռնունայն ու հիմա էլ հնարավոր է՝ մի օր բանկը տունս ձեռքիցս առնի, և ես մնամ դրսում: Իրենք շատ անպատասխանատու մարդիկ դարձան, այն դեպքում, երբ իմ միակ հույսը իրենք էին: Իմ եղբոր ըտանիքը ինձ հետ շատ վատ է վարվում: Հաշվի չեն առնում իմ մենակությունը, այլ ամեն կերպ փորձում են գումարներ շորթել, որը իրենց մոտ լավ է ստացվում է: Արդեն այնքան պարտք է կուտակվել իմ անունով, այնքան պարտքատերեր են զանգում, որ իմ առողջական վիճակը գնալով վատանում է: Անընդհատ ինձ ասել են, որ լավ կլինի, փող են մեզ ուղարկելու, կփակենք պարտքերը, սակայն՝ ապարդյուն: Ոչ մեկ չունեմ, որ իմ մասին մտածի: Դիմել եմ բազմաթիվ տեղեր, սակայն մինչ օրս արդյունք չկա: Խնդրում եմ, ով ինչպես կարող է օգնել այս խրթին պատմություններից մի ելք գտնեմ, որ գոնե տնից չզրկվեմ»:

http://shamshyan.com/hy/article/2017/09/02/1076280/

 [:]

[:am]

Հոդվածաշարի 1-ին մասում անդրադարձել էինք «Վելես» իրավապաշտպան կազմակերպության նախագահ Մարինա Պողոսյանի ցուցմունքներին ու փաստաթղթերին, որով նա ապացուցում է, որ իր դեմ կեղծ ցուցմունքներ են տվել: Այս հրապարակման մեջ կանդրադառնանք իրավապաշտպանի դեմ հարուցված քրեական գործում առկա մյուս փաստաթղթերին, մասնավորապես, տուժող ճանաչված Արփի Մերասի ստորագրություններին ու ցուցմունքներին:

Նախորդ դատական նիստի ընթացքում Մարինա Պողոսյանի դատապաշտպան Լիպարիտ Սիմոնյանը դատարանին միջնորդեց դատաձեռագրաբանական փորձաքննություն նշանակել, պարզելու համար, թե ով է ստորագրել Արփի Մերասի անունից, քանի որ գործում առկա փաստաթղթերի տակ դրված ստորագրություններն անզեն աչքով դիտելիս ակնկայտ է դառնում, որ դրանք տարբերվում են իրարից (տես լուսանկարը):

Կարևոր է նշել, որ դեռևս 2015 թվականի հուլիսի 29-ին, երբ Մարինա Պողոսյանը կանչվել է քննչական բաժին բացատրություն տալու և տեսել է հաղորդման տակ տրված ստորագրությունը, իր առաջին իսկ բացատրության մեջ նշել է, որ դա իր վաղեմի մտերիմ Արփի Մերասինը չէ: «Ես չէի հավատում, որ Արփին իմ դեմ հաղորդում է տվել, իսկ երբ տեսա ստորագրությունը առավել ևս համոզվեցի, որ դա ինքը չի գրել»,- «Առաջին լրատվականի» հետ զրույցում ասաց իրավապաշտպանը:

Մերասի ներկայացուցիչ Հրանտ Անանյանն ու մեղադրող դատախազ Նելլի Արշաֆյանը առարկեցին միջնորդությանը: Փաստաբան Հրանտ Անանյանը նշեց, որ ստորագրություն կեղծելու տեսական մոտիվացիա չէր կարող լինել, քանի որ Արփի Մերասն իրեն լիազորել էր ստորագրել փաստաթղթեր: Փաստաբանը հայտարարեց, որ ինքը չի օգտվել այդ լիազորությունից և Մերասի փոխարեն ոչինչ չի ստորագրել, իսկ եթե պաշտպանական կողմը կասկածում է, որ ստորագրություն է կեղծվել, կարող է հանցագործության մասին հաղորդում ներկայացնել: Հետաքրքրական է, որ պաշտպանական կողմի մոտ կասկած է առաջացրել նաև Անանյանին տրված  լիազորագրում առկա ստորագրությունը:

Դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանը մերժեց դատաձեռագրաբանական փորձաքննություն անելու միջնորդությունը: Նշենք, որ պաշտպանական կողմի մոտ կասկած էր առաջացրել նաև քրեական գործում առկա երկու փաստաթղթերի՝ հաղորդման և փաստաբանի լիազորագրի բնօրինակ լինելը: Մերասի ներկայացուցիչ Հրանտ Անանյանը հաստատեց, որ գործում առկա հանցագործության մասին հաղորդումն ու իրեն տրված լիազորագիրը բնօրինակ չեն, այլ պատճեններ են:

Պողոսյանի դատապաշտպան Լիպարիտ Սիմոնյանը «Առաջին լրատվականի» հետ զրույցում նշեց, որ նախաքննության մարմինը չի արձանագրվել հանցագործության մասին հաղորդման բնօրինակը. «Քննիչը պետք է արձանագրեր, որ իրեն ներկայացվել է բնօրինակը և պատճենը կցվել է գործի նյութերին: Այնինչ չկա այդպիսի արձանագրություն, հետևաբար չկա և բնօրինակը»: Դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանը հայտարարեց, որ այս փուլում չի անդրադառնալու, թե արդյոք կարելի էր պատճենով քրեական գործ հարուցել:

Նշենք, որ իրավապաշտպան Մարինա Պողոսյանի մոտ կասկածներ են առաջացել, որ  Արփի Մերասի անունից ոչ միայն փաստաթղթեր են ստորագրվել, այլև որ նրա  փոխարեն ցուցմունքները այլ անձ է գրել: Հիշեցնենք, որ արևմտահայերենին տիրապետող Արփի Մերասի ցուցմունքները գրված են արևելահայերենով և դրանք լի են իրավական եզրույթներով: Ու թեև Մերասի ցուցմունքների տակ գրված է, որ ցուցմունքը «գրված է իր խոսքերից», Մարինա Պողոսյանը պնդում է, որ իր վաղեմի մտերիմը նման բառապաշար չի գործածում:

Ի դեպ, երբ Արփի Մերասը հարցաքննվում էր դատարանում, Պողոսյանը նրան հարցրեց, թե արդյո՞ք նա հասկանո՞ւմ է, թե ինչ է նշանակում «օդորակիչ», «բառնի ստոյկա» և «տյունեռ» արտահայտությունները, Մերասն ասաց, որ ինքը նման բառեր չգիտի: Այնինչ նախաքննության փուլում «իր իսկ բառերից» գրված ցուցմունքներում առկա են այդ արտահայտությունները:

Հիշեցնենք, որ այս գորևծը սկսվել է 2015 թվականի հուլիսին, երբ ՀՀ Ոստիկանության Երևան քաղաքի վարչությունում ստացվել է հաղորդում հանցագործության մասին՝ ստորագրված կանադահայ Արփի Մերասի անունով, ով Տորոնտոյում գործող «Arpi Nursery School»-ի սեփականատերն է: Հաղորդման մեջ նշված է եղել, որ Մարինա Պողոսյանը, լիազորված չլինելով, վաճառել է դե յուրե Արփի Մերասին պատկանող անշարժ գույքը: Ու թեև Պողոսյանը տան վաճառքի վերաբերյալ երեք լիազորագրեր է ներկայացրել նախաքննությանը, նրա դեմ այնուամենայնիվ, մեղադրանք է առաջադրվել և գործն ուղարկվել է դատարան:

Մարինա Պողոսյանը մեղադրվում է առանձնապես խոշոր չափերի գումարի յուրացման մեջ (ՀՀ քրեական օրենսգրքի 179-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետ) և մեղավոր ճանաչվելու դեպքում նրան սպառնում է 5-8 տարվա ազատազրկում: Իսկ գործով տուժող ճանաչված կանադահայ Արփի Մերասը նաև քաղաքացիական հայց է ներկայացրել Պողոսյանի դեմ՝ նրանից պահանջելով 57.820.000 ՀՀ դրամ: Մերասը պնդում է, որ բնակարանում նաև գույք է ունեցել, որը ևս յուրացվել է Պողոսյանի կողմից: Մերասի գույքային պահանջին, ինչպես նաև նրա մտերիմների տված ցուցմունքներին կանդրադառնանք մեր հաջորդ հրապարակումներում:

Հեղինակ՝ Արման Ղարիբյան

http://www.1in.am/2201292.html[:en]

In part 1 of the series of Articles we referred to the testimonies and documents of Marina Poghosyan, Director of “Veles” non-governmental organisation, by which she proves that testimonies given against her are false. In this publication we shall refer to other documents – particularly the signatures and testimonies of Arpi Meras who was found as a victim – available in the criminal case instituted against the human rights defender.

During the previous court sitting Marina Poghosyan’s advocate Liparit Simonyan filed a motion to the court to assign a handwriting expert examination, to find out who had signed instead of Arpi Meras, as when looking at the signatures put on the documents available in the case even with the naked eye one can see that they differ from each other (see the photo).

It is important to mention, that yet on 29 July 2015, when Marina Poghosyan was called to the Investigation Department to give explanations and saw the signature put under her report,  just in her first explanation she mentioned that the signature did not belong to her long-time friend Arpi Meras. “I did not believe that Arpi could give a report against me, and after seeing the signature I got more convinced that the text was not written by her,”: said the human rights defender during the conversation with “1in.am”.

Meras’s representative Hrant Ananyan and prosecuting prosecutor Nelli Arshafyan rejected the motion. Advocate Hrant Ananyan noted, that there could not be a theoretical motivation for forging a signature, as Arpi Meras had authorised him to sign documents. The advocate announced that he did not make use of the given authorization and did not sign anything instead of Meras, and where the party being defended suspects that a signature was forged, may submit a report on a criminal offense. It is interesting that the party being defended had also doubts concerning the signature on the letter of authorization issued to Ananyan.

Judge Mnatsakan Martirosyan rejected the motion to carry out a handwriting expert examination. Let us mention, that the party being defended had also doubts concerning the originality of the two documents available in the case ­– the report and the letter of authorization of the advocate. Meras’s representative Hrant Ananyan confirmed that report on the crime existing in the case and the letter of authorization issued to him were not the originals, they were copies.

In conversation with “1in.am” Poghosyan’s advocate Liparit Simonyan mentioned that the Preliminary Investigation body did not record the original of the report on crime: “The investigator should have recorded that the original had been submitted to him and the copy was attached to the materials of the case. Whereas there is no such a record, thus there is no the original.” Judge Mnatsakan Martirosyan announced that at that stage he did not going to refer to the question whether it was possible to institute a criminal case on the basis of a copy or not.

Let us mention that the human rights defender Marina Poghosyan had doubts that not only documents were signed in the name of Arpi Meras, but also that the testimonies were written by someone else. Let’s remind that testimonies of Arpi Meras who knew Western Armenian are written in Eastern Armenian and they are full of legal terms. And though Meras’s testimonies contain the note “Written according to my words” Marina Poghosyan states that her long-term friend does not use such a word-stock.

By the way, when Arpi Meras was being interrogated in the court Marina Poghosyan asked her whether she understood the meaning of the words “odorakich (air conditioner)”, “barni stoyka (bar counter)” and “tyuner (tuner)”, Meras told she did not know such words. Whereas in testimonies written in the course of preliminary investigation “according to her own words” contain these words.

Let us remind that this case started in July 2015 when the Yerevan City Department of the Police of the Republic of Armenia received a report on a criminal offence signed in the name of a Canadian-Armenian Arpi Meras who is the owner of “Arpi Nursery School” functioning in Toronto. It was written in the report that Marina Poghosyan sold the real estate belonging de jure to Arpi Meras without having an authorization for doing it. Even though Poghosyan had submitted three letters of authorization during the preliminary investigation for selling the apartment, an accusation was, nevertheless, brought against her and the case was forwarded to the court.

Marina Poghosyan is accused of embezzlement of particularly large amount (point 1 of part 3 of Article 179 of the Criminal Code of the Republic of Armenia) and in case of being found guilty she will face 5-8 years of imprisonment. Canadian-Armenian Arpi Meras who was declared as a victim in the case initiated also a civil case against Poghosyan claiming AMD 57.820.000 from her. Meras states that the apartment had also property, which Poghosyan embezzled too. We shall refer to Meras’s recovery claim, as well as the testimonies given by her relatives in our further publications.

Author: Arman Gharibyan

http://www.1in.am/2201292.html[:]

[:am]

2017թ. օգոստոսի 18-ին  «Հելսինկյան Ասոցիացիա» և «Վելես» իրավապաշտպան հասարակական կազմակերպությունները համատեղ  այց  կազմակերպեցին  Գյումրի:

«Հելսինկյան Ասոցիացիա» իրավապաշտպան ՀԿ-ն Գյումրիում ներկայացնում  է սպանված Արտյոմ Ադանալյանի իրավահաջորդ  Ռուզաննա Ադանալյանի շահերը, ի դեմս   փաստաբաններ՝ Նինա Կարապետյանցի և Արայիկ Պապիկյանի:

«Վելես» իրավապաշտպան ՀԿ-ն Գյումրիում ներկայացնում է  քաղաքացիներ  Թորգոմ Թորոսյանի,  Մարիամ Բոյաջյանի,  Ամալյա Բոյաջյանի,  Վոլոդյա  Կիրակոսյանի, Գայանե Կիրակոսյանի, Հովհաննես Կիրակոսյանի, Սեդա Թումասյանի  շահերը,  որոնք իրենց պնդմամբ  դարձել են  Գյումրիի բնակիչ Մելադա Սարգսյանի  վաշխառության զոհերը: Վերջիններիս  շահերը  դատարաններում ներկայացրել է  «Վելես» իրավապաշտպան ՀԿ–ի հետ համագործակցող փաստաբան՝  Արթուր Սուքիասյանը:

Երկու  հասարակական  կազմակերպությունների  համատեղ այցելությունը  նպատակ էր  հետապնդում,  համատեղ  ջանքերով էլ ավելի արդյունավետ դարձնել երկու կազմակերպությունների շահառուների շահերի պաշտպանության  գործընթացը և միևնույն ժամանակ  ցուցադրել քաղաքացիական  հասարակության  համախմբվածությունը և հստակ ուղերձը ՀՀ իրավապահ  մարմիններին,  որ  քաղաքացիական  հասարակությունը  մշտապես  իր ակտիվ մասնակցությունն է  ցուցաբերելու վերջիններիս  կողմից  ապօրինությունների  կանխման  համար:

2017թ. օգոստոսի 18-ին ժամը 12:30  կայացավ Ռուզաննա  Ադանալյանի   դատական նիստը,  որը հետաձգվեց մինչև սույն թվականի սեպտեմբերի 1-ը:

Դատական նիստից հետո  «Հելսինկյան Ասոցիացիա» և «Վելես» իրավապաշտպան  հասարակական կազմակերպությունների ներկայացուցիչները   հանդիպեցին  «Վելես» իրավապաշտպան ՀԿ շահառուներ ՝ Թորգոմ Թորոսյանին,  Մարիամ Բոյաջյանին, Վոլոդյա Կիրակոսյանին,  այցելեցին  Ամալյա  Բոյաջյանին, որն իր  81- ամյա տարիքում  հայտնվել է  իր միակ  կացարանից  վտարման շեմին ի շնորհիվ Մելադա Սարգսյանի:

Համատեղ այցելության  ընթացքում  տեղի  ունեցան քննարկումներ, որից հետո  «Հելսինկյան Ասոցիացիա» և «Վելես» իրավապաշտպան  հասարակական կազմակերպությունների ղեկավարները  այցելեցին Շիրակի  մարզի դատախազություն, հանդիպեցին Շիրակի մարզի դատախազի տեղակալ՝  Արտյոմ Ավետիսյանին,  ներկայացրին  Կիրակոսյանների, Բոյաջյանների, Թումասյանների և Թորոսյանների   խնդիրները և փորձեցին  հստակ պատասխան ստանալ, թէ նման  մեծաքանակ  բողոքների դեպքում ինչպես է,  որ Մելադա Սարգսյանը մնում է անպատիժ և վերջինիս  հանդեպ հարուցված քրեական գործերը շարունակաբար կարճվում են: Զրույցի ընթացքում դատախազ  Ա. Ավետիսյանը ևս  համաձայնվեց այն մտքին, որ  Գյումրիի բազմաթիվ  քաղաքացիներ  տարիներ շարունակ բողոքներ են ներկայացնում Մելադա Սարգսյանի կողմից  վաշխառության վերաբերյալ և իրենք էլ քաջատեղյակ են  դրա  մասին,  սակայն ՀՀ Վճռաբեկ դատարանի նախադեպային մի շարք որոշումներ  թևատում  են  դատախազությանը  և վերջիններս  զրկված են Մելադա Սարգսյանին  ըստ օրենքի պատժելու հնարավորությունից:

[:en]

On August 18, 2017, “Helsinki Association” and “Veles” human rights  NGOs organized a joint visit to Gyumri.

The “Helsinki Association” human rights defender NGO represents in Gyumri the interests of Ruzanna Adanalyan, the legal successor of murdered Artyom Adanalyan, represented by advocates Nina Karapetyants and Arayik Papikyan.

The “Veles” human rights NGO represents in Gyumri the interests of the citizens Torgom Torosyan, Mariam Boyajyan, Amalya Boyajyan, Volodya Kirakosyan, Gayane Kirakosyan, Hovhannes Kirakosyan and Seda Tumasyan, who claimed to be victims of usury by Melaka Sargsyan, a resident of Gyumri. Artur Sukiasyan, the advocate cooperating with “Veles” human rights  NGO, presented the interests of the latters in the court.

The joint visit of two non-governmental organizations aimed at making the process of advocacy of the beneficiaries of these two organizations more effective by joint efforts and at the same time at demonstrating the solidarity of the civil society and clear message to the Armenian law enforcement bodies that the civil society would always be actively participating in the prevention of their illegalities.

On August 18, 2017, at 12:30 p.m., the trial of Ruzanna Adanalyan was held, which was postponed for September 1 of the current year.

Following the court hearing, the representatives of the “Helsinki Association” and “Veles” human rights  NGOs met with the beneficiaries of the “Veles”, Torgom Torosyan, Mariam Boyajyan, Volodya Kirakosyan, and they also visited Amalia Boyajyan, who, in her 81’s, appeared in the danger of the eviction of the only shelter hers, and that was due to Melada Sargsyan.

They held discussions during the joint visit there, after which the heads of the “Helsinki Association” and “Veles” human rights  NGOs visited Shirak Prosecutor’s Office, met with Shirak Deputy Prosecutor Artyom Avetisyan, presented the problems of Kirakosyans, Boyajyans, Tumasyans and Torosyans trying to get precise responses on the following question, whether in case of such large-scale complaints, how it came to be that Melada Sargsyan remained unpunished and the criminal cases initiated against her were continually quashed.

During the conversation, Deputy Prosecutor Avetisyan also agreed that many citizens of Gyumri had been complaining about usury performed by Melada Sargsyan for years and they were well aware of the fact, but many of the precedent decisions of the RA Cassation Court discouraged the Prosecutor’s Office and the latter got deprived of the opportunity to punish Melada Sargsyan according to the law.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=53&v=XjPV1V8xo6w[:]

[:am]

Որպես քաղաքացիական հասարակության ներկայացուցիչ, մեր պարտքն ենք համարում այս իրավիճակում սատարել փաստացի իրավապաշտպան գործունեություն իրականացնող փաստաբաններին իրենց սկզբունքային պայքարում՝  իրենց մասնագիտական գործունեությունը խոչընդոտող ապօրինի գործողությունների դեմ:

Չափազանց կարևորում ենք հասարակական կազմակերպությունների աջակցությունը քաղաքացիական հասարակության մաս կազմող և իրավական պետության զարգացման համար կարևորագույն  գործառույթներ իրականացնող փաստաբաններին:

Կոչ ենք անում բոլոր նրանց ով իրապես մտահոգ է իրավական պետություն ստեղծելու գաղափարով, սեպտեմբերի 13-ին  միանալ գործադուլ հայտարարած փաստաբաններին:

«Վելես» Իրավապաշտպան հասարակական կազմակերպություն

31/08/2017

[:en]

As a civil society representative, we consider it to be our duty to support in this situation the advocates who carry out actual human rights activities in their principled struggle against the illegal actons that hinder their professional activities.

We attach great importance to the support of non-governmental organizations to advocates who are part of the civil society and implement important functions for the development of a legal state.

We urge all those who are really concerned about the idea of establishing a legal state, to join the advocates on strike, on September 13.

«Veles» Human Rights NGO

31/08/2017

[:]

[:am]

Արաբկիր և Քանաքեռ Զեյթուն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Մարինե Մելքոնյանը երեկ մերժել է «Վելես» հասարակական կազմակերպության նախագահ Մարինա Պողոսյանի միջնորդությունը՝ իր վերաբերյալ կայացված դատական ակտի բողոքարկման բաց թողնված ժամկետը հարգելի համարելու և այն վերականգնելու մասին:

Մարինա Պողոսյանը վկայի կարգավիճակ է ունեցել և ծանուցված չի եղել քրեական գործի կարճման, ինչպես նաև կարճման դեմ բերված բողոքի վերաբերյալ: Նա չի մասնակցել բողոքի քննությանը, հետևաբար նաև չի կարողացել բողոքարկել իր շահերին հակասող դատական ակտը: Պողոսյանը իր միջնորդության մեջ մատնանշել էր Վճռաբեկ դատարանի որոշումները, որոնք սահմանում են, որ երբ բողոքն անմիջականորեն վերաբերում են անձի իրավունքներին և շահերին, ապա նրան պետք է հնարավորություն տրվի մասնակցելու տվյալ բողոքի քննությանը:

Հիշեցնենք, որ 2015 թվականի հուլիսին ՀՀ ոստիկանության Երևան քաղաքի վարչությունում քրեական գործ էր հարուցվել՝ Արփի Մերասի հաղորդմանհիման վրա, որով նա Մարինա Պողոսյանին մեղադրում էր սեփականության իրավունքով իրեն պատկանող բնակարանն առանց որևէ լիազորության վաճառելու մեջ: Նույն թվականի հոկտեմբերի 19-ին քրեական գործը կարճվել էր, քանի որ Պողոսյանը նախաքննության մարմնին էր ներկայացրել նոտարական վավերացմամբ երեք լիազորագրեր, որով Արփի Մերասը լիազորել էր իրեն վաճառելու իր բնակարանը: Տուժող ճանաչված Արփի Մերասի փաստաբան Հրանտ Անանյանը բողոքարկել էր քրեական գործի կարճման որոշումը Արաբկիր և Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում: Մարինա Պողոսյանը բողոքի քննության մասին չի ծանուցվել, կողմ չի ճանաչվել և հնարավորություն չի ունեցել մասնակցելու դատական նիստին:

«Հետագայում, երբ գործը հասել էր դատարան, ես միայն այդ ժամանակ ծանոթացա գործի նյութերին ու տեսա, որ իմ գործի վերաբերյալ բողոք է քննվել առանց իմ մասնակցության, և ես բողոքարկելու ժամկետը բաց եմ թողել, քանի որ տեղյալ չեմ եղել»,- ասում է Մարինա Պողոսյանը:

Իրավապաշտպանն ուշադրություն է հրավիրում այն հանգամանքի վրա, որ բողոքը քննել է դատավոր Լևոն Ավետիսյանը, ում նիստերի քարտուղարը սկսած 2008 թվականից եղել է բողոքաբեր փաստաբան Հրանտ Անանյանի կինը՝ Ելենա Կարապետյանը: Ըստ Պողոսյանի՝ սա լիովին հիմք է տալիս, որպեսզի դատավոր Ավետիսյանը ինքնաբացարկի որոշում կայացներ, քանի որ նա չէր կարող քննել մի բողոք, որը բերել է իր քարտուղարի ամուսին Հրանտ Անանյանը:

Փաստաբանը նշում է, որ տվյալ բողոքի քննության ժամանակ իր կինը դեկրետային արձակուրդի մեջ է եղել և չի հանդիսացել տվյալ նիստի քարտուղարը, ինչին ի պատասխան Մարինա Պողոսյանը հայտարարում է. «Երբ Ելենա Կարապետյանը գտնվում է արձակուրդում, չի դադարել լինել Հրանտ Անանյանի կինը և դատավոր Ավետիսյանի քարտուղարը: Այսինքն, իրենք տնավարի նիստ են արել իմ գործի վերաբերյալ՝ առանց իմ մասնակցության»:

Մարինա Պողոսյանը դատարանին էր ներկայացրել նաև Լևոն Ավետիսյանի՝ մեկ այլ գործով ինքնաբացարկի մասին որոշումը, որի հիմքում դրված է եղել հենց Անանյանի ամուսնական կապը նիտերի քարտուղարի, ինչպես նաև անձնական մտերմությունը դատավոր Ավետիսյանի հետ:

ՀՀ քրեական դատավարության 90 հոդվածի համաձայն, դատավորը պարտավոր է ինքնաբացարկ հայտնել, եթե նա տեղյակ է այնպիսի փաստերի կամ հանգամանքների մասին, որոնք կարող են ողջամիտ կասկած հարուցել տվյալ գործով նրա անկողմնակալության մեջ: Ինքնաբացարկի հիմքերը ներառում են նաև այն դեպքերը, երբ դատավորը կանխակալ վերաբերմունք ունի որպես կողմ հանդես եկող անձի, նրա ներկայացուցչի, պաշտպանի նկատմամբ:

Զարմանալի է, որ դատավոր Լևոն Ավետիսյանը հրաժարվել է մեկ այլ գործից՝ փաստացի խոստովանելով, որ կանխակալ վերաբերմունք ունի փաստաբան Հրանտ Անանյանի նկատմամբ, իսկ Մարինա Պողոսյանի գործով չի հրաժարվել և բավարարել է Հրանտ Անանյանի բողոքը՝ ի վնաս Պողոսյանի:

Հրանտ Անանյանը «Առաջին լրատվականի» հետ զրույցում նշեց, որ ինքը բոլորի հետ է լավ հարաբերությունների մեջ, դատավոր Ավետիսյանը բացառություն չի եղել. «Այն գործի առանձնահատկություններն այլ էին: Միգուցե դատավորը հաջող չի պատճառաբանել ինքնաբացարկի որոշումը, ես ինքս դեմ եմ եղել այդ որոշմանը»: Անանյանը կարծում է, որ Պողոսյանը շահարկում է իր ամուսնական կապը նիստերի քարտուղարի հետ:

Իսկ Մարինա Պողոսյանը պնդում է, որ դատավոր Ավետիսյանը կանխակալ վերաբերմունք է ունեցել ոչ միայն Հրանտ Անանյանի, այլ նաև իր նկատմամբ, քանի որ ինքը նախկինում հրապարակային քննադատել է դատավորին՝մեղադրելով նրան պատվեր կատարելու և իշխանությանը ծառայելու մեջ: Բացի դրանից Պողոսյանի ղեկավարած «Վելես» հասարակական կազմակերպությունը ստորագրել էր դատավոր Ավետիսյանի մասին տարածված հայտարարությանը, որում ասվում էր, որ «Դատավոր Լեւոն Ավետիսյանը իր՝ դատավորին ոչ հարիր վարքագծով եւ դատավարությունների ընթացքում դրսեւորած ցինիկ եւ ոչ կոռեկտ պահվածքով եւս մեկ անգամ հեղինակազրկում է առանց այդ էլ վստահություն չներշնչող դատական համակարգը եւ Հայաստանի Հանրապետությունն առհասարակ»:
«Եթե ինձ դատավարության կողմ ճանաչեին, ես ինքնաբացարկ կհայտնեի դատավորին հենց այդ հիմքով, քանի որ այս ամենից հետո նա կարող էր անձնական թշնամանք ունենալ իմ նկատմամբ, սակայն ամեն ինչ արել են, որ բողոքն առանց իմ մասնակցության քննվի ու կայացվի ապօրինի որոշում»,- վստահեցնում է Պողոսյանը:

Ի դեպ, Մարինա Պողոսյանը սույն թվականի հունվարին դատարանումապացուցել էր, որ իր դեմ հարուցված քրեական գործը ի սկզբանե չպետք է քննվեր Արաբկիրի քննչական բաժնում և հետագայում որոշումների բողոքարկումներն էլ չպետք է լինեին Արաբկիրի դատարանում: «Ինձ համար վաղուց ամեն ինչ պարզ է: Իրենք ի սկզբանե ապօրինաբար գործը Արաբկիրում են քննել, քանի որ Հրանտ Անանյանը նախկինում հենց Արաբկիրում է քննիչ աշխատել, իր կինը Արաբկիրի դատարանում է եղել և հենց այդ կապերի շնորհիվ էլ այս ամբողջ գործը սարքվել ու իմ դեմ որոշումներ են կայացվել Արաբկիրի քննչականում ու դատարանում»,- հայտարարում է Մարինա Պողոսյանը:

Նշենք, որ մինչ Պողոսյանը փորձում էր Արաբկիր և Քանաքեռ-Զեյթուն ընդհանուր իրավասության դատարանում վերականգնել իր դեմ կայացված որոշումը բողոքարկելու իրավունքը, Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում քննվում էր իր դեմ հարուցված քրեական գործը: Հաջորդ դատական նիստին Պողոսյանի պաշտպանը միջնորդություն է ներկայացնելու, իսկ դատախազը մեղադրական ճառն է կարդալու: Հիշեցնենք, որ Մարինա Պողոսյանին սպառնում է 5-8 տարվա ազատազրկում, եթե նա մեղավոր ճանաչվի առաջադրված մեղադրանքում՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 179-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետ:

Լուսանկարում՝ փաստաբան Հրանտ Անանյանն ու դատավոր Լևոն Ավետիսյանն է:

Հեղինակ՝ Արման Ղարիբյան

http://www.1in.am/2200523.html[:en]

Marine Melkonyan, Judge of Court of General Jurisdiction of First Instance of Arabkir and Kanaker-Zeytun Administrative Districts yesterday rejected the motion of Marina Poghosyan, Director of “Veles” non-governmental organisation, on finding as reasonable and retrieving the missed deadline for appealing the judicial act rendered about her.

Marina Poghosyan had a status of a witness and had not been notified about the dismissal of the criminal case, as well as about the appeal brought against the dismissal. She did not take part in the consideration of the appeal, thus neither could appeal the judicial act contradicting her interests. In her motion Poghosyan referred to the decisions of the Court of Cassation which prescribe that a person shall be provided with an opportunity to take part in the consideration of an appeal when the appeal directly concerns the rights and interests of the given person.

We would like to remind, that in July 2015 a criminal case was filed in the Yerevan City Department of the Police of the Republic of Armenia based on the report of Arpi Meras, whereby she blamed Marina Poghosyan for selling the apartment belonging to Meras under the right of ownership without any letter of authorization. On 19 October of the same year the criminal case was dismissed, as Poghosyan submitted to the preliminary investigation body three letters of authorisation certified notarially by which Arpi Meras authorised her to sell her apartment. Hrant Ananyan, advocate of Arpi Meras who was recognised as a victim, appealed the decision on dismissing the criminal case in the Court of General Jurisdiction of First Instance of Arabkir and Kanaker-Zeytun Administrative Districts. Marina Poghosyan was not notified of the consideration of the appeal, she was not a party to the case and did not have an opportunity to take part in the court sitting.

“Further, when the case entered into the court, only then I got acquainted with the materials of the case and saw, that an appeal had been considered concerning my case without my participation and I had missed the deadline for appealing it, as I was unaware of it”: says Marina Poghosyan.

The advocate draws attention to the circumstance that the appeal considered Judge Levon Avetisyan, the secretary of whose sittings has, from 2008 on, been Yelena Karapetyan, wife of Hrant Ananyan, the advocate bringing the appeal. Poghosyan states that this fully provided a ground to Avetisyan to render a decision on self-recusal as he could not consider an appeal brought by Hrant Ananyan, the husband of his secretary.

The advocate notes, that during consideration of the given appeal his wife was on maternity leave and was not the secretary of that sitting. As a response whereto Marian Poghosyan declares: “By being on maternity leave Yelena Karapetyan does not stop being Hrant Ananyan’s wife and judge Avetisyan’s secretary. That is to say, they held a homey sitting on my case without my participation.”

Marina Poghosyan had submitted to the court Levon Avetisyan’s decision on self-recusal in another case. For this decision just the marital relationships of Ananyan with the secretary of the sitting, as well as personal friendship with judge Avetisyan served as a basis.

Pursuant to Article 90 of the Criminal Procedure Code of the Republic of Armenia, a judge shall be obliged to recuse himself or herself, where he or she is aware of such facts or circumstances which may give reasonable grounds to suspect his or her impartiality in the given case. The grounds for self-recusal shall include also cases, when the judge has preconceived attitude towards a person who is a party, his or her representative, defender.

It is surprising, that Levon Avetisyan refused another case by actually confessing to having preconceived attitude towards advocate Hrant Ananyan, but did not refuse Marina Poghosyan’s case and granted Hrant Ananyan’s appeal to the detriment of Poghosyan.

In conversation with “1in.am” Hrant Ananyan noted that he was in good relations with everybody, and judge Avetisyan was not an exception: “The peculiarities of that case were not the same. Maybe the judge failed to explain successfully the decision on self-recusal, I was against that decision. The secretary of the sitting is not the worker of the judge, he or she obeys the Chief of Staff and his or her possible friendship with the judge is a ground for self-recusal or recusal directly provided for by law. In the given case the fact that previously my wife was the secretary of some of L. Avetisyan’s sittings is not a ground for self-recusal provided for by law.” Ananyan thinks that Poghosyan manipulates his marital relationship with the secretary of the sittings.

Marina Poghosyan sates that judge Avetisyan had a preconceived attitude towards not only Hrant Ananyan, but also towards herself, as she had previously criticized the judge publicly by blaming him for carrying out an order and serving the authorities. Besides, “Veles” non-governmental organisation directed by Poghosyan had signed the common announcement about judge Avetisyan, which had the following content: “By his behaviour not appropriate to a judge and cynical, incorrect behaviour displayed during proceedings judge Levon Avetisyan once again destroys the reputation of the judicial system which is not inspiring confidence and the Republic of Armenia in general.”
“If I where a party to the proceedings, I would recuse myself before the judge just on that ground, as after all this he could have personal animus toward me, but they did their best to consider the appeal without me and to render an illegal decision,”: Poghosyan assures.

By the way, in January of this year Marina Poghosyan proved in the court that the criminal case instituted against her should not initially be considered in Arabkir Investigative Department and the further appeals of the decisions should not be carried out in the court of Arabkir. “Everything is clear to me. From the very beginning they illegally considered the case in Arabkir, as Hrant Ananyan had previously worked as an investigator in Arabkir, his wife was in the court of Arabkir, and this relations would help them to make all the case and decisions were rendered against me in Arabkir Investigative Department and in the court of Arabkir,”: declares Marina Poghosyan.

We would like to note, that while Poghosyan was trying to recover her right to appeal the decision rendered against her in the Court of General Jurisdiction of First Instance of Arabkir and Kanaker-Zeytun Administrative Districts, the criminal case instituted against her was being considered in the Court of General Jurisdiction of First Instance of Kentron and Nork-Marash Administrative Districts. At the next court sitting Poghosyan’s advocate is going to file a motion, and the prosecutor is going to make an accusatory speech. Let us remind, that Marina Poghosyan may face 5-8 years of imprisonment, if she is found guilty in the accusation brought against her (Point 1 of Part 3 of Article 179 of the Criminal Code of the Republic of Armenia).

Advocate Hrant Ananyan and Judge Levon Avetisyan are in the photo.

Author: Arman Gharibyan

http://www.1in.am/2200523.html[:]

[:am]

Հիշեցնենք, որ Իսրայել Սարգսյանը մեղադրվում է Մովսես Ներսիսյանի սպանության մեջ, որն իբրև կատարվել է ”Մագնում Մոթել”հյուրանոցի սենյակներից մեկում: Ի դեպ Իսրայել Սարգսյանը մեղադրվում է Մովսես Ներսիսյանի սպանության մեջ այն պարագայում, երբ առայսօր գտնված չէ Մովսես Ներսիսյանի մահը փաստող՝ Մովսես Ներսիսյանի դիակը: Նախաքննությունը տվյալ փաստը ապացուցված է համարել հիմնվելով միմիայն հինգ դրվագներով մոնտաժված մասնավոր խոսակցության հիման վրա, որը տեղի է ունեցել սույն գործով մեղադրյալ Իսրայել Սարգսյանի և վկա Տիգրան Ասատրյանի միջև: Հարկ է նշել, որ խոսակցությունը կրել է մասնավոր բնույթ, չի հանդիսացել օպերատիվ-հետախուզական միջոցառման արդյունք՝ բնականաբար չի եղել դատարանի թույլատվություն: Իսրայել Սարգսյանը 17.07.2017թ. դատական նիստին հղում կատարեց քրեական գործի նյութերին, մասնավորապես փորձագետի եզրակացությանը, որ մեղադրանքի հիմքում ընկած ձայնագրությունը բնօրինակ չէ, բացակայում է կրիչը, առկա են մոնտաժման հետքեր: Իսրայել Սարգսյանը պնդեց նաև, որ տվյալ խոսակցությունը մոնտաժված է իր և Տիգրան Ասատրյանի միջև տարբեր օրերին տեղի ունեցած տարաբնույթ խոսակցություններից:
Որպես Մովսես Ներսիսյանի սպանության փաստի ապացույց դատարան էր բերվել ”Մագնում Մոթել” հյուրանոցային սենյակում գտնվող ՛՛ աթոռը՛՛, որի վրա շուրջ բոլորը առկա էին արյան կետիկներ՝ փաստացի տվյալ աթոռը սպանության պահին սկսել է ինքնաբերաբար պտտվել, որի արդյունքում չորս կողմում էլ հայտնվել են արյան հետքեր, որի անհնարինությանը անդրադարձավ փաստաբան Հեկտոր Սարդարյանը:

[:]

[:am]

 [:]

[:am] 

[:am]

Արթուր Սաֆարյանի սպանության գործով դեպքի վայրից գտնված ձեռնոցը վերջապես բերվեց դատարան՝ որպես իրեղեն ապացույց: Հենց այս ձեռնոցով է եղել ենթադրյալ մարդասպանը, ով ատրճանակով կրակոցներ էր արձակել կայարանցի Թևոսիկի եղբոր՝ Արթուր Սաֆարյանի ուղղությամբ, ինչի հետևանքով վերջինս մահացել էր: Դեպքի վայրից գտնվել էր ատրճանակը, իսկ դրա մոտակայքում՝ ձեռնոցը: Ձեռոցի վրա հայտնաբերվել են վառոդի հետքեր, իսկ դրանում առկա ԴՆԹ-ն չի համապատասխանում սպանության մեջ կասկածվող Մովսես Ներսիսյանի և սպանությունը պատվիրելու մեջ կասկածվող Իսրայել Սարգսյանի ԴՆԹ-ին:

Ուշագրավ է, որ սպանությունը պատվիրելու մեջ մեղադրվող Իսրայել Սարգսյանը նախաքննության ընթացքում 24 օր հացադուլ էր հայտարարել՝ պահանջելով հայտնաբերել և որպես իրեղեն ապացույց գործին կցել այս ձեռնոցը: Նախաքննության ընթացքում նրա պահանջը մերժվել էր, իսկ դատարանում գործի քննությունը վերսկսելուց հետո Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Բեկթաշյանը բավարարեց Սարգսյանի միջնորդությունը և որպես իրեղեն ապացույց գործին կցեց ձեռնոցը:

Դրանով ապացուցվում է, որ Մովսես Ներսիսյանը չի սպանել Արթուր Սաֆարյանին, իսկ դրանով փլվում է նախաքննության այն վարկածը, թե իբր Իսրայել Սարգսյանը նախ պատվիրել է սպանությունը, ապա սպանել է պատվերը կատարողին՝ Մովսես Ներսիսյանին, որպեսզի թաքցնի իր պատվերով կատարված հանցագործությունը: Ի դեպ, այս գործի առեղծվածներն այսքանով չեն ավարտվում: Ցնցող է, որ Իսրայել Սարգսյանին մեղադրում են Մովսես Ներսիսյանի սպանության մեջ, ում դիակը մինչ օրս հայտնաբերված չէ, և ոչ էլ հետախուզում է հայտարարվել նրա նկատմամբ, որպեսզի պարզվի՝ նա իրականում ողջ է, թե մահացած:

Հաջորդ հրապարակման մեջ կանդրադառնանք մյուս իրեղեն ապացույցին:

[:]